Madeira

Madeira, 28 Augustus 2010

We naderen Madeira

Madeira is een vulkaan, die het gebracht heeft tot eiland, door vanuit een diepte van 4000 meter op te stijgen tot 1800 meter boven het water van de Atlantische oceaan. Porto Santo is ook zo’n vulkaan die het tot eiland gebracht heeft. En dan zijn er nog drie Ilhas Desertas . Een paar andere vulkanen in de buurt hebben het net niet gehaald. De bergen “Ormonde” en “Gettysburg” zijn slechts 30 meter onder zeeniveau blijven steken, de berg “Ampere” 60 meter en de berg “Seine” 90 meter. We zijn er op onze tocht vanuit Lagos vlak langs gevaren. Die onderzeese bergen  veroorzaken wat onregelmatige rimpels op de oceaandeining.

Op Porto Santo winnen we informatie in over havens op Madeira. De marina van de hoofdstad Funchal is altijd vol. Ankermogelijkheden buiten de haven zijn beperkt en worden in beslag genomen door een paar grote catamarans. Bovendien lig je daar altijd te rollen vanwege het ferry-verkeer. Voor de haven van  Machico kan je goed ankeren  in zand op 7 meter water, maar daar lig je ook erg te rollen, omdat de deining meestal loodrecht op de windrichting staat. We hebben niet zo’n zin om twee ankers uit te brengen. We twijfelen of de marina bij Calheta voldoende diepte heeft. Dan blijft over de marina “Quinta do Lorde” .

Quinta do Lorde behoort tot dezelfde firma als de marina in Porto Santo. Vanwege de bouw van een resort  zou er veel zand en bouwstof over de haven waaien. We wagen het er toch maar op en reserveren in Porto Santo alvast een plaatsje. Bij aankomst worden we tegemoet gevaren, krijgen aanwijzingen over het plaatsen van de stootwillen en worden keurig naar onze ligplaats begeleid. Op het havenkantoor worden alle immigratie- douane- en havenformaliteiten in een keerafgehandeld en krijgen we uitgebreide informatie over wandelmogelijkheden en bezienswaardigheden van het Eiland. Ze willen ons minstens een week houden. Van zand en bouwstof helemaal geen last. De bouw van het resort ligt volledig stil. Financieringsproblemen. Het maakt een wat spookachtige indruk al die leegstaande apartementen, maar de haven functioneert prima evenals het restaurant dat drie schotels op de menukaart heeft staan. Erg lekker en niet duur.

Volgende dag met de bus naar Funchal. De busrit duurt anderhalf uur. Het gaat met grote snelheid door druk verkeer langs afgronden en raveinen en komt precies volgens schema in Funchal, waar we eerst  moeten bijkomen van het lawaai en geslinger.  Dan naar de “Mercado dos Lavradores”.  We proeven er ongeveer alle exotische vruchten van  Madeira en kopen een trosje madeira-banaantjes. Op een terrasje laten we de sfeer van de stad wat op ons inwerken. Er zijn in Madeira veel oude gebouwen en musea. Daar heben we nu even niet zo’n zin in. Een uitzondering zijn de tuinen van Quinta das Cruzes. Op zoek naar die tuinen raken we per ongeluk verzeild in een rondleiding door het klooster van Santa Clara uit de 14-de eeuw en nu een kindertehuis en raken toch onder de indruk.

We huren een auto-tje voor twee dagen. De verhuurder drukt ons op het hart om vooral tijdig voor de bus aan de kant te gaan en de bus altijd voorrang te geven. Na onze busrit van de vorige dag begrijpen we wat hij bedoelt. We rijden twee dagen over het eiland en genieten van de indrukwekkende natuur, vulkanische rotsformaties, zeer weelderige begroeing en exotische fruitbomen.

Levada da Serra

Ook moet Madeira een eldorado zijn voor wandelaars. Er zijn honderden levada’s, wandelpaden langs irrigatie kanaaltjes, oorspronkelijk aangelegd vor het onderhoud van die kanaaltjes. Een levada voor beginners durven we aan: breed pad, stevige ondergrond en gemakkelijk te volgen. Het is aangenaam koel onder bomen en planten naast het zachtjes stromende water.

.

Dan wordt het tijd om weer eens na te gaan denken over de volgende bestemming: De Canarische eilanden.