Een van de vele

We durven niet zo goed ’s nachts lang de kust te varen wegens zeer grote aantallen onverlichte visstokken en ander drijvend vis-spul met lijnen eraan. Die lijnen hebben vooral de neiging om in je schroef te komen. Daarom willen we met zonsopkomst vertrekken met het plan om richting zuid te gaan zover als dat uitkomt. De  wekker op 5 uur gezet en om 6 uur bezig met het losmaken van de landvasten. Buren uit Zwitserland blijken hetzelfde plan te hebben, en om kwart over 6 varen er twee boten uit de marina van Figueira da Foz. Wind blijkt veel minder dan voorspeld (geen) en deining nog steeds erg hoog. We rollen alle kanten op. Grootzeil dempt een beetje. We dachten inmiddels te weten hoe je alles goed vastzet, maar we blijven leren. Deze keer een pak melk omgevallen in de koekast en opengescheurd. Alles druipt van de melk. Zo blijven we bezig.

In de loop van de dag neemt de deining gelukkig wat af en de wind een beetje toe. We varen 4 knopen op de motor plus 2 knopen van het zeil. Intussen hebben we een keer of tien moeten ingrijpen op de stuurautomaat om visstokken te ontwijken. Dat vinden we wat veel om de nacht door te varen met groot risico van lijn-in-de-schroef.  We hebben geen idee hoe ver je uit de kust zou moeten gaan om er geen last meer van te hebben. We komen visstokken tegen in gebieden van 150m diep. Marina van Cascais gebeld voor een plaatsje voor de nacht. Alleraardigste juffrouw suggereert in perfec t engels dat de marina wel erg duur is voor een nachtje. Ze hebben wel  een uur tarief, maar dat gaat maar tot 6 uur, en we willen net iets langer slapen. Ze raad ons aan om in de beschutte kom naast naast de marina voor anker te gaan. Dat lijkt een goed plan. Als we om de Cabo Raso varen laat de wind toch nog even van zich weten. Wakkert in 15 minuten aan to 35 knopen (gelukkig kunnen  wij heel snel reven) om na een  uur volledig te verdwijnen. Dan ruiken we dennengeur  uit de bossen op de kant. Naarmate we de haven naderen wordt die geur verdrongen door de lucht van frituur. Zoals gezegd, gaat net voor het donker ons anker uit bij Cascais.