Aangekomen op de Caribische zee

St. Lucia, 24/12 2010

Het is alweer een week geleden dat we heel feestelijk onthaald werden bij aankomst in Rodney Bay, St Lucia, en dat Martine een grote bos balonnen aan ons anker knoopte. Super verrassing, met rum punch, fruitmand en koude biertjes van de ARC. Het was een groots onthaaal na een geweldige oversteek.

Meteen maar bananen en sinaasappelen gekocht en Gibson, die vond dat onze boot wel erg vies geworden was,  zijn zin gegeven.

Ook wel even wennen aan reggae, rasta en dreadlocks en rum-cola en pina colada in plaats van droge witte wijn.

Jacqueline is weer terug gevlogen naar de sneeuw. We zullen haar missen en pakken met z’n tweeen de draad weer op.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Het is hier warm en het regent uitbundig. De weg naar de supermarkt hebben we inmiddels alweer gevonden en het lijkt alsof er een nieuwe regelmaat ontsaat.

Met Tjebbe van de Minor de giekneerhouder uit elkaar gehaald. Er blijkt een  verbrijzelde veer in te zitten en de trekstang is op het draadeind afgebroken. Op de werf is er door een handige chinees  een nieuwe draad gedraaid en is de gebroken veer vervangen door een stukje van de overgebleven veer. De lengte daarvan is aangepast met een nylon bus en het geheel is weer in elkaar gezet. De neerhouder zit er weer op en doet het prima.

De Kerstdagen beloven hier warm en erg regenachtgig te worden met een paar heftige onweersbuien. Maandag zou het moeten opklaren.

Wij wensen iedereen HEEL PLEZIERIGE FEESTDAGEN en een VOORSPOEDIG NIEUWJAAR

We zijn er bijna

Atlantische oceaan, 13/12, 21:11 UTC, Lat. 14:11.4 N, Lon. 54:20.6 W

We hadden de ambitie om het hele traject zeilend te doen, dus geen motor. Maar inmiddels de afgelopen week twee buien-fronten over ons heen gehad met in de buien veel wind (tot 40 knopen) en tussendoor weinig wind. Op een deining van 4 meter met daarop golven van 2 meter. We hebben veel zeil wisselingen gehad (code-zero, genakker, gena), riffen gezet en er weer uit gehaald. Het was best hard werken, maar we hadden steeds voldoende tijd om ook weer goed uit te rusten. We hebben ook genoten van veel zon en prachtige passaat wind met hele mooie wolken luchten.
Onze ambitie is nu om donderdag in St Lucia aan te komen. Het eten begint ook behoorlijk op te raken. Het fruit en de groente hadden we heel goed ingekocht. Donderdag de laatste sinaasappel, woensdag de laatste appel. Vandaag nasi met ham en een ei. Ook bakken we steeds brood, dat kan nog twee keer en komt ook mooi uit.
Nog 380 mijl. Vandaag is het heel mooi weer en een ideale wind. We gaan met meer dan 7 knopen op St Lucia af. De wind is ONO en we gaan West. Er staat een halve maan recht boven ons. De nasi smaakt prima. De voorspelling is dat de wind weer afneemt. We zullen dan de motor bijzetten.

Eindelijk de wind in de rug

Atlantische oceaan, Lat 14:08.0 N, Lon 24:09.3 W, 1 december 2010

Na een week zijn we met weinig wind vanuit Las Palmas eindelijk op de 14-de
breedte graad beland net ten zuiden van de Kaap Verden. Door zuid te varen
hoopten we eerder een redelijk stabiele NO passaat te vinden en dat is gelukt.
We hebben vaak zeilen gewisseld, maar, anders dan vele anderen, de motor nog
niet gebruikt.
Met het rustige weer hebben we ook veel liggen zonnen aan dek. Al 3 keer een vis
gevangen. De eerste was een 6-persoons tonijn die we inmiddels half op hebben.
De rest zit in de vriezer. Daarna een geepje gevangen en weer los gelaten. De
derde was een grote gele tonijn. Te groot, meer dan 12 persoons. Hij is er
uiteindelijk met ons aasje (Dora) in zijn bek vandoor gegaan.
Sinds dinsdag varen we West, met de wind in de rug, de fok uitgeboomd. We hebben
nu 10 to 15 knopen wind, 6 tot 7 knopen vaart door het water.
We lopen wisselende wachten van 4 uur, van 8 uur ’s avonds to 12 uur de volgende
morgen. Het schema bevalt ons goed. We komen voldoende aan slapen toe en overdag
is het gezellig met elkaar eten en houden we scheepsraad. We houden de vooraden
bij, controleren de verse groente en het fruit, en inspecteren het schip
onderdeks en bovendeks. Vooral de generator blijft aandacht vragen.
Voor Jacqueline was het vanacht even schrikken toen ze bezoek kreeg van een
vliegende vis die naast haar in de kuip belandde.
Iedere dag hebben we radiocontact met de andere deelnemers van de ARC, en
wisselen we positie en weersgegevens uit en resultaten van visvangst. Ook met de
Nederlandse deelnemers hebben we dagelijks een babbeluurtje op de radio.
Nog 2200 mijl naar het westen tot St Lucia. We hebben er zin in en denken er
binnen twee weken te zijn.

Beter dan perfect

Na 5 dagen Gran Canaria, Las Palmas, op de boot, ben ik (Bregtje) weer terug in Nederland. Helemaal gerust. Ik had er eigenlijk niet aan getwijfeld dat ze alles “ beter dan perfect” voor elkaar zouden hebben. Het was ook erg leuk om het event mee te maken rond de 250 ingeschreven boten die de Atlantische oceaan gaan oversteken.

De boten verzamelen zich nu allemaal in de haven van Las Palmas. Aan de vlaggetjes kun je de deelnemers herkennen.  Het geeft een mooi effect al die vlagen in de masten.  In de hele haven wordt er hard gewerkt aan de boten om alles perfect voor elkaar te krijgen.

De ARC (Atlantic Rally for Cruisers) heeft gekeurd op alle veiligheidsvoorschriften, en de boot is helemaal goed gevonden.

Verder is er nog een mastenspecialist geweest. Hij is de mast ingegaan om te kijken of alles helemaal in orde was. Ondertussen werden er aanwijzingen gegeven over de controles die tijdens de reis gedaan moeten worden. Toen de mastenspecialist weer beneden was hoorde ik zo ongeveer alleen maar de woorden lovely lovely lovely.

Naast de feestjes zoals de dagelijkse happy hours, en de officiele opening van het event (een vlaggenparade van de verschillende landen waar papa en mama ook aan meeliepen) ,  zijn er ook nog diverse seminars waar zij actief aan deelnamen.

Ik had daar zelf  niet bij stil gestaan, maar er moet natuurlijk ook eten meegenomen worden voor de 3 weken. Het liefst eet je natuurlijk ook nog een beetje gevarieerd, en alles moet houdbaar blijven.

Op de markt zijn de kramen dan al druk aan het promoten dat je de bij hen het beste het eten kan kopen voor de overtocht.

De sfeer is zo goed, dat je helemaal zin krijgt in de zeiltocht. Tussen de drukte door zijn we er nog even tussenuit gegaan om het eiland te bekijken, van de zon te genieten, en heerlijk rond te fietsen op de vouwfietsen.