Toch maar niet vertrokken

Calheta, Madeira, woensdag 11 juni 2025.

Het was al opgevallen. We zijn nog steeds op Madeira in de gezellige haven van Calheta. Wilma’s rug bleek erger gekneusd dan we eerst dachten. Op de medische post hier is er inmiddels twee keer naar gekeken. Niets gebroken, maar wel gekneusd en erg pijnlijk. Stevige pijnstiller voorgeschreven gekregen en de mededeling dat genezing wel een paar weken zou kunnen duren. Vier dagen op zee op een slingerend schip is even geen optie. Dus hebben we de reservering van onze ligplaats hier met een paar weken verlengd. Gelukkig geen enkel probleem.

Het weer is hier bijzonder aangenaam, lekker briesje, zonnig met een wolkje en 24 °C. De Pingo Doce (supermarkt) is in de buurt en het strand met terras ligt naast de haven. Er zijn verschillende restaurants langs de kade, inclusief een cafetaria-achtige gelegenheid, populair bij zeilers en sportvissers. Grote wandelingen zitten er even niet in, maar naar het strand en even zwemmen is ook leuk.

De sportvissers hier gaan voor tonijn en groter. Populair bij de toeristen. Af en toe wordt er een grote Marlijn aan wal gebracht. Best spectaculair.

Het is gezellig met de andere zeilers in de haven. Ze komen uit alle windstreken, Duitsland, Australië, Canada en USA. Plannen lopen uiteen, naar de Azoren, naar de Canarische eilanden of naar Portugal. Niemand heeft haast.

Naar Madeira via La Graciosa, 330 NM

Calheta, Madeira, zondag 8 juni 2025.

Gisteren was hier het feest van de Divino Espirito Santo, met een mis in de kerk van Calheta, met een DJ en hapjes en drankjes op het kerkplein. Vandaag gaat de pastoor met muziek langs de haven en worden de boten gezegend. Een hele vrolijke gebeurtenis.

Ons plan is om morgen te vertrekken naar Lagos. Dat is vier dagen varen. We verwachten rustig weer en ruime wind.

Dat is wel wat anders dan de tocht van Lanzarote hier naartoe. Om iets gunstiger wind te hebben waren we eerst op zaterdag 31 mei van Playa Blanca naar Graciosa gevaren op de motor in de luwte van Lanzarote. Bij Graciosa, ten noorden van Lanzarote zijn we voor anker gegaan om de volgende dag richting Madeira te zeilen. Volgens de berekeningen zou het net bezeild zijn in twee dagen, 40 graden aan de wind en een wind van 10 tot 15 knopen, windkracht 4.

Al vrij snel blijkt het toch wat harder te waaien. Het wordt windkracht 5. Na wat uitproberen, zeilen we met een rif in het grootzeil en een rif in de genua. Zo gaat het wat rustiger en varen we 6-7 knopen over bakboord op de stuurautomaat ca. 45 graden aan de wind. De zee blijft wild. Soms pikken we een paaltje, als we tegen een golf omhoog varen en in het golfdal daarna met een klap weer op het water terecht komen. We raken er wel aan gewend en de tweede dag gaat het beter. Maar dan wordt de zee toch weer warrig alsof de golven uit twee richtingen komen en klapt er soms een steile muur van water tegen de boot. Het ging een keer zo hard dat Wilma hard tegen de kast kwam en haar rug kneusde. Dat was erg pijnlijk.

Het voelt bijzonder goed als we op dinsdag 2 juni bij opkomst van de zon het eiland Madeira aan de horizon zien en in de luwte van het eiland komen. De zee wordt vlak. Op de motor varen we naar Calheta. In de marina hebben we een ligplaats gereserveerd en om 9:15 uur maken we vast aan de wal.

We liggen op dezelfde plaats als het vorig jaar, toen we hier een maand zijn gebleven en uitgebreid van Madeira hebben genoten. Nu willen we verder, naar de Algarve, en bestuderen we elke dag de weerberichten op zoek naar een gunstig moment om weer te vertrekken.