Toch maar niet vertrokken

Calheta, Madeira, woensdag 11 juni 2025.

Het was al opgevallen. We zijn nog steeds op Madeira in de gezellige haven van Calheta. Wilma’s rug bleek erger gekneusd dan we eerst dachten. Op de medische post hier is er inmiddels twee keer naar gekeken. Niets gebroken, maar wel gekneusd en erg pijnlijk. Stevige pijnstiller voorgeschreven gekregen en de mededeling dat genezing wel een paar weken zou kunnen duren. Vier dagen op zee op een slingerend schip is even geen optie. Dus hebben we de reservering van onze ligplaats hier met een paar weken verlengd. Gelukkig geen enkel probleem.

Het weer is hier bijzonder aangenaam, lekker briesje, zonnig met een wolkje en 24 °C. De Pingo Doce (supermarkt) is in de buurt en het strand met terras ligt naast de haven. Er zijn verschillende restaurants langs de kade, inclusief een cafetaria-achtige gelegenheid, populair bij zeilers en sportvissers. Grote wandelingen zitten er even niet in, maar naar het strand en even zwemmen is ook leuk.

De sportvissers hier gaan voor tonijn en groter. Populair bij de toeristen. Af en toe wordt er een grote Marlijn aan wal gebracht. Best spectaculair.

Het is gezellig met de andere zeilers in de haven. Ze komen uit alle windstreken, Duitsland, Australië, Canada en USA. Plannen lopen uiteen, naar de Azoren, naar de Canarische eilanden of naar Portugal. Niemand heeft haast.