Een vernieuwd teak dek

Marina Rubicon, Playa Blanca, Lanzarote, zaterdag 25 april 2020.

Na ons rondje over de Atlantische oceaan van vorig jaar hebben we de boot opgeruimd, netjes achtergelaten in de marina en zijn we in augustus naar Nederland gevlogen om bij Thijs kwaadaardige stukjes huid te laten wegnemen. Dat ging niet helemaal zonder complicaties. Maar alles is goed gekomen en begin november zijn we blij weer terug te kunnen gaan naar de boot.

We genieten van de ontspannen omgeving en het lekkere weer. In november beleven we veel plezier aan het bezoek van familie en in december gaan we weer naar Nederland om de feestdagen door te brengen.

Twee belangrijke klussen stonden nog op ons lijstje.
De eenvoudigste klus was het opknappen van onze Bromptons, de vouwfietsen, nu inmiddels meer dan 10 jaar oud. Steeds vaker bleken er spaken gebroken als we de fietsen uit de bakskist haalden en bleken de kabels van remmen en versnellingen vast te zitten. In de hoop om van het voortdurend breken van de spaken af te komen besloten we alle spaken te vervangen. Een mooie gelegenheid om ook alle kabels te vernieuwen. Spaken en kabels hebben we in Nederland besteld en in januari meegenomen.
Een veel grotere klus was het opknappen van ons teak dek, nu 17 jaar oud. Langzamerhand was steeds meer rubber uit de naden aan het verdwijnen en op steeds meer plaatsen begonnen er schroeven boven het teak uit te steken. Het was te veel geworden voor eenvoudig onderhoud. Ons dek was toe aan een grondige opknapbeurt om er weer 20 jaar of meer tegen te kunnen. Met scheepstimmerlieden in Horta, op de Azoren, hadden we al gesproken over een plan van aanpak. Omdat het dek nog uitstekend verlijmd is, was het advies om alle schroeven te verwijderen, de naden uit te frezen, opnieuw te vullen met rubber en tenslotte het dek weer vlak en glad te schuren. Het gaat daarbij wel om meer dan 2000 teakdekschroeven en meer dan 500 meter naden, waarvoor we inschatten dat het een klus van ca. 400 uur zou worden, ongeveer 3 maanden, als we 4 uur per dag werken. Een leuke bijkomstigheid is, dat het op Lanzarote droog is met een aangename temperatuur, zodat de klus uitstekend in de openlucht geklaard kan worden. We plannen het werk van half februari to half mei, met het idee dat we daarna met een prachtig dek terugvaren naar Nederland.

Apparatuur en spullen kopen we in Nederland. Een Rotex schuurmachine van Festool, een multitool van Fein en een bovenfreesje van Makita om de naden uit te frezen. We kiezen ervoor om de frees te geleiden in de bestaande naad tussen de deklatten en maken daarvoor op het Eindhovense hobby centrum met de beste hulp die je je kan voorstellen, een speciale freesvoet, voorzien van een scherpe geleiding aan de voorzijde en een groefgeleiding aan de achterkant. In twee keer frezen we de deknaad uit tot op het polyesterdek. Voor de bochten langs de vissingdelen maken we een mal, waarlangs we frezen met behulp van een kopieerring. Alle overige stukjes diepen we uit tot op het polyester met een mes, een bijtel en ons onvolprezen multitool.
Om de naden te vullen kiezen we voor SIS 440 van Teakdeckingsystems. We hadden dit materiaal eerder gebruikt op het achterdek en het zag er na 10 jaar nog uit als nieuw, niet verweerd en nog uitstekend gehecht aan het teak. Uit diverse tests ( https://www.practical-sailor.com/boat-maintenance/paints/teak-deck-caulks-rated-for-durability-and-resistance-to-chemicals ) komt het als beste uit de bus en anders dan Sika en Bostik heeft Teakdeckingsystems nooit kwaliteitsproblemen gehad. SIS 440 is al 37 jaar op de markt zonder problemen.

Vlak voor Drie Koningen waren weer terug aan boord met het merendeel van de gereedschappen, 2200 teakdekproppen en 120 patronen deknadenrubber. We checken 100 kg bagage in, de maximale hoeveelheid. Bijna alles kan de eerste keer mee. Het plan is om in februari nog een keer terug te gaan naar Nederland. Dan kunnen we de rest meenemen.

Bij de Decathlon kopen we een setje knie-, elle boog- en handbeschermers, bedoeld voor skaters, maar ook beslist noodzakelijk als je de hele dag over een teakdek rondkruipt.

In Horta kregen we ook nog de tip om altijd een flesje superglue (seconden lijm) bij de hand te hebben om splinters, die niet helemaal te voorkomen zijn, weer vast te lijmen. Ook nemen we een paar teaklatten mee voor reparaties, want het lijkt ook niet helemaal te voorkomen dat de frees een keer uitschiet en schade aanricht. En inderdaad het gebeurt allemaal. Tenslotte nemen we ook een paar overmaatse teak proppen mee van 12 en 15 mm voor het geval de schroefgaten wat groter worden dan de bedoeling was. Ook die blijken bijzonder nuttig.

Half februari beginnen we. In verband met mogelijke overlast door het lawaai van frezen en schuren, verhuizen we tijdelijk naar een stijger bij de werf en beginnen meteen met het verwijderen van de teakdekschroeven. De oude proppen boren we er voorzichtig uit en de resten van de prop verwijderen  we met een klein beiteltje zodat de schroef er uit kan. Als de schroef er uit is, boren we het schroefgat uit tot op het polyester dek. Een nieuwe prop lijmen we er in met een MS-polymeer lijm, hecht op alles, blijvend elastisch, waterdicht en UV resistent.

Op 10 maart gaat Thijs nog een keer  terug naar Eindhoven voor medische controle. Luna Verde verhuist weer naar haar oude ligplaats, Wilma blijft aan boord en Nina komt naar Lanzarote. Het wordt erg gezellig. De restaurants zijn dan nog allemaal open en op dinsdag komen de “Yachties” nog steeds bij elkaar bij La Cubierta. Ons project geniet een ruime belangstelling.

Met Thijs blijkt alles in orde. Inmiddels is wel het ene na het andere land op slot aan het gaan en worden talloze vluchten gecanceld in verband met de Corona pandemie. Terwijl iedereen zijn best lijkt te doen om zo snel mogelijk naar huis te komen kan Thijs op 17 maart nog net naar Lanzarote vliegen met de laatste gereedschappen en materialen en slechts 5 medepassagiers, een bizarre vlucht. Spanje is op slot. Iedereen moet thuis blijven en slechts een persoon mag naar de dichtstbijzijnde supermarkt of apotheek. Alle winkels, hotels en restaurants zijn gesloten. Alle toeristen zijn weg.  In de haven zijn nog wel diverse schepen bewoond, we schatten ca 30 personen, maar we mogen niet bij elkaar op bezoek. We moeten aan boord blijven. Er wordt streng gecontroleerd door Politie en Guardia Civil. Het ziet ernaar uit dat we tijd genoeg zullen hebben voor ons teakdek project, en dat we niet meer naar de werf hoeven te verkassen in verband met overlast.

De resten van het oude rubber verwijderen we met behulp van een reefhaak, een handig apparaatje dat we bestelden bij Teakdeckingsystems. In twee keer wordt daarna de groef uitgefreesd tot op het polyester dek. De bodem van de groef wordt schoon gekrabd en de zijkanten van de teak latten schuren we op, zodat de nieuwe kit op vers teakhout kan hechten. Tenslotte maken we de hele groef nog een keer schoon met aceton en kan het nieuwe rubber er in.

Het aanbrengen van de kit is nog een hele klus. De kunst is om luchtbellen te voorkomen. Daarom brengen we de kit aan op de bodem van de groef en drukken we de kit nog een keer aan met een plamuurmes. Na 4 dagen uitharden snijden we de overmaat rubber weg en kan het dek geschuurd worden. Eerst vlakschuren met korrel P80 daarna gladschuren met P100 en tenslotte voor het mooie nog een keer met P120. Heel veel werk, maar het resultaat ziet er perfect uit.