Eindelijk de wind in de rug

Atlantische oceaan, Lat 14:08.0 N, Lon 24:09.3 W, 1 december 2010

Na een week zijn we met weinig wind vanuit Las Palmas eindelijk op de 14-de
breedte graad beland net ten zuiden van de Kaap Verden. Door zuid te varen
hoopten we eerder een redelijk stabiele NO passaat te vinden en dat is gelukt.
We hebben vaak zeilen gewisseld, maar, anders dan vele anderen, de motor nog
niet gebruikt.
Met het rustige weer hebben we ook veel liggen zonnen aan dek. Al 3 keer een vis
gevangen. De eerste was een 6-persoons tonijn die we inmiddels half op hebben.
De rest zit in de vriezer. Daarna een geepje gevangen en weer los gelaten. De
derde was een grote gele tonijn. Te groot, meer dan 12 persoons. Hij is er
uiteindelijk met ons aasje (Dora) in zijn bek vandoor gegaan.
Sinds dinsdag varen we West, met de wind in de rug, de fok uitgeboomd. We hebben
nu 10 to 15 knopen wind, 6 tot 7 knopen vaart door het water.
We lopen wisselende wachten van 4 uur, van 8 uur ’s avonds to 12 uur de volgende
morgen. Het schema bevalt ons goed. We komen voldoende aan slapen toe en overdag
is het gezellig met elkaar eten en houden we scheepsraad. We houden de vooraden
bij, controleren de verse groente en het fruit, en inspecteren het schip
onderdeks en bovendeks. Vooral de generator blijft aandacht vragen.
Voor Jacqueline was het vanacht even schrikken toen ze bezoek kreeg van een
vliegende vis die naast haar in de kuip belandde.
Iedere dag hebben we radiocontact met de andere deelnemers van de ARC, en
wisselen we positie en weersgegevens uit en resultaten van visvangst. Ook met de
Nederlandse deelnemers hebben we dagelijks een babbeluurtje op de radio.
Nog 2200 mijl naar het westen tot St Lucia. We hebben er zin in en denken er
binnen twee weken te zijn.