Rias van Galicia

Muros, 14 juli 2010

Eigenlijk hadden we natuurlijk met 30 knopen wind in de rug vanaf de golf van Biscaje meteen rondom Finistere moeten varen naar de Rias Bajas en niet in La Coruna moeten stoppen. Dan hadden we in La Coruna niet hoeven wachten op gunstige wind om rondom Finistere te gaan. Maar ja, dan hadden we de gezellige Nederlandse borrel aan boord van de Pelagie gemist, en waarschijnlijk nooit geweten dat La Coruna zo’n gezellige bedrijvige stad is, en misschien ook nooit naar Santiago de Compostela gegaan, en zeker nooit meegemaakt hoe een stad uit zijn dak gaat als het nationale team wereldkampioen Futbol wordt. We volgen de wedstrijd op een groot scherm op het plein in het midden van de stad. Even bekruipt ons het optimistische gevoel dat er een kans is dat Nederland wint. We vragen ons af hoe we ons in dat geval zouden moeten gedragen tussen al die spanjaarden…. maar zover komt het niet. Spanje wint en de volgende dag vertrekken we al vroeg.

De voorspellingen zeggen ZW, eerst zwak, dan aanwakkerend tot 20 knopen en daarna weer zwak. We beginnen mooi met een knik in de schoot en loeven later op tot hoog aan de wind. Zoals voorspeld wordt de wind harder, maar ook het zicht wordt minder, het begint te regenen en de golven worden hoger. We laveren rond de kaap. Het lijkt wel of bij elke slag de wind verder tegen draait. Vlak onder de kust blijkt het net iets rustiger dan er buiten.

Na vijf slagen houden we het voor gezien en gaat de motor bij. Met nog een paar slagen motor-zeilend varen we langs kaap Finistere zonder iets te zien anders dan wat vissersboten op de radar. De regen houdt op, de mist verdwijnt en als het avond wordt draaien we de Ria de Muros in om vlak voor het donker het anker te laten zakken in de Ensenada na 16 uur en 105 mijl op het log.