Van Aruba naar de San Blas eilanden

San Blas, 19 Januari 2012

Dinsdag 10 januari rond het middaguur vertrekken we met de Seaquest uit Paardenbaai bij Aruba naar de San Blas eilanden. Een tocht van ongeveer 650 nm. Vier dagen met de wind uit het oosten, dus ruim van achteren. We hopen op wat extra wind door ruim om de bocht bij Colombia te gaan en zo’n 50 nm uit de kust te blijven en dan ook minder kans te hebben tegen boomstammen of ander hout op te varen, dat van de Rio Magdalena de zee in stroomt.

Die extra wind hebben we gekregen. Na een dag, als de Seaquest al uit het zicht is, draait de wind wat naar het noord-oosten en neem behoorlijk toe naar windkracht 7 Beaufort met uitschieters naar 9. We varen in het gebied waar in dit seizoen zich een behoorlijke zee kan opbouwen vanuit de bovenwindse eilanden. En dat gebeurt dan ook.

De golven zijn minsten 4 meter hoog. Met een periode van ongeveer 8 seconden levert dat hele steile golven op. Eerlijk gezegd hebben we niet eerder zulke steile muren van water van achter op ons af zien komen. De boot doet het overigens uitstekend. De stuurautomaat loopt een paar keer  uit zijn regeling, maar houdt het verder heel goed bij. Op een enkele spetter na geen water aan dek. Met een half gereefd grootzeil gaan we voortdurend over onze rompsnelheid van 8.2 knopen heen. We breken ons 24-uur record dat nu gekomen is op 192 nm. Bewegen aan boord op zo’n rollend schip is wel vermoeiend, maar we kunnen toch genieten van de geweldige zee. Het ziet er indrukwekkend uit. We gaan 4 uur op en 4 uur af. Het lukt goed om te slapen in de slingerkooi.

Met de Seaquest houden we regelmatig radiocontact. Slecht een keer komen we een drijvende palmboom met kokosnoten tegen, die we op veilige afstand voorbijvaren. 

We hopen vrijdag nog voor het donker op de San Blas eilanden bij de Hollandes Cays aan te komen. Maar dat lukt niet. Het is al ver na middernacht als we in de beschutting van de eilanden draaien. Het water wordt opeens vlak. Het is wel donker en de maan gaat schuil achter wat wolken, maar  met aanwijzingen van de Seauest, die er al voor anker ligt, de plotter en het echolood vinden we een prima ankerplek op zand tussen de eilanden Kalugirdup en Banedup.

.

De eilanden lijken zo uit een stripverhaal te komen. Plat, van zand en helemaal vol met palmbomen. De kokosnoten waren ooit het betaalmiddel voor de Kuna Indianen, die hier wonen en leven volgens hun oorspronkelijke tradities. Elke kokosnoot is nog steeds van iemand. Je mag er dan ook niet aankomen.

Al snel worden we bezocht door Kuna vrouwen in uitgeholde boomstammen. Ze verkopen Mola’s. Een soort applicatiewerk , dat gemaakt wordt door verschillende lagen gekleurde stof te knippen en op elkaar te naaien. Elke Mola is uniek. Afbeeldingen zijn volgels, vissen of vormen uit de onderwaterwereld. We kopen er een paar.

Hier op San Blas sluiten we ons aan bij de World ARC, die op 8  januari met 30 boten uit St. Lucia is vertrokken. http://www.worldcruising.com/WORLDARC2012/index.aspx  Wij zijn voorlopig van plan mee te varen tot Australie.

Op maandag ochtend 16 januari naar Porvenir. Daar kunnen we inklaren voor Panama. Met de ARC is alles keurig geregeld. Het invullen op een typmachine van talloze formulieren in veelvoud kost ongeveer een half uur per boot. ‘s Middags kunnen we dan toch nog naar de Cartii eilanden. Daar zijn dorpjes van de Kuna indianen. De eilanden zijn  zo vol gebouwd met huizen dat ze er bijna van afvallen. Door een vriendelijke indiaan die zich als gids aanbied worden we rondgeleid op Carti Sugdup. En dan gaan we nog naar Chichime Cays voor een rendezvous met alle boten van de ARC op het eiland Uchudup Dummat. Het belooft een heel gezellige rally te worden.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.