Door het Panama Kanaal

Panama, Isla Flamengo, woensdag 1 februari 2012

Onze doorvaart wordt een dag vervroegd. Zaterdag in plaats van zondag. Dat valt mee, want we waren er klaar voor. Voorraden aangevuld, vier autobanden aan boord als extra stoorwillen en drie lange nylon lijnen. We zullen in een nest van drie boten door de sluizen gaan. Wij zijn aan de bakboord kant verantwoordelijk voor twee lijnen. Michiel zal de voorste doen en Wilma de achterste.

Om 16:00 verlaten we de marina om op de flats voor anker te gaan. De advisor, die ons gaat begeleiden, zal daar aan boord gebracht worden. Na een half uur  horen we dat de doorvaart een uur vertraagd is. De advisor komt om 18:30. Hij heet Franklin en is docent engels van beroep. Zoals dat hoort bieden wij hem een warme maaltijd aan. Stoofschotel van rundvlees met bruine bonen en rijst, volgens Panameese traditie door Wilma voorbereid. Het smaakt hem uitstekend.

Het is al donker als we drie boten aan elkaar binden  Om ongeveer 20:00 uur varen we de eerste sluis in. Werplijnen met apenvuist (keesje) landen op het dek en de mannen op de sluismuur trekken de lange lijnen naar de kant. Heel rustig komen we in het midden van de sluis vast te liggen om, als de deuren achter ons sluiten, 10 meter omhoog te gaan. Dan naar de volgende kolk voor weer 10 meter en tenslotte naar de derde kolk voor de laatste 10 meter. Om ongeveer 22:00 uur varen we 30 meter hoger het Gatun meer op. We gaan meteen voor anker, onze advisor wordt weer opgehaald en wij zijn moe en inmiddels ook toe een een warme hap.

De volgende ochtend komt Jose, de nieuwe advisor, al om 7:00 uur aan boord. Hij is veilgheidsofficier op het kanaal. Al snel krijgen we te horen dat we pas om 14:00 uur 27 mijl verder door de Pedro Miguel sluis kunnen.  Tijd genoeg dus.

Bij Pedro Miguel gaat het 10 meter naar beneden. Ongeveer een mijl verder  liggen de Miraflores sluizen. Daar gaan we in nog twee stappen naar beneden de stille oceaan op. Stoer gevoel om de Pacific op te varen.

Van de Miraflores sluizen is het nog 3 mijl naar Playita de Amador. Onderweg daarnaartoe wordt de advisor weer van boord gehaald en langzaam varen we naar de ankerplaats. De indrukwekkende skyline van Panama city doemt voor ons op.

De Seaquest is er al een paar dagen en tot onze verrassing liggen de Happy Bird en La Luna er ook. We worden in het Nederlands begroet met “Welkom op de Pacific”. Een heel gezellig weerzien.

De volgende twee dagen heeft de ARC twee excursies voor ons in petto.

Nog moe van de vorige dagen stappen we in de bus voor een city tour door Panama.  Maar de rondrit is gelukkig heel boeiend. We zien  ruines uit de 17-de eeuw, een Franse wijk uit de tijd dat Frankrijk probeerde het Panama kanaal te graven en gebouwen van de Amerikanen die het van de Fransen overnamen. Down-town is hyper modern.  Frank Gehry heeft hier een “Marine Museum” in aanbouw.

De volgende dag op bezoek bij de Embera indianen. Eerst met de bus naar de binnenlanden en dan verder per uitgeholde boomstam naar het dorp. De boomstam is wel gemotoriseerd. Een mooie tocht langs weelderig begroeide oevers van de Chargres rivier.

Bij een waterval wordt gestopt. Michiel en Wilma laten zich verleiden om te zwemmen. Thijs past op de spullen. Dan weer terug naar het dorp. We krijgen er een lunch van gebakken banaan en tilapia bereid in grote pannen op een houtvuur en geserveerd in tuutjes van bananenblad. Tenslotte maken we ook nog een dansje, kopen een paar souveniers en dan weer in de kano. Alles bij elkaar een zeer geslaagd happening.

We vinden wel dat we toe zijn aan een rustdag en woensdag blijven dus gezellig in de buurt en tuttelen wat aan. We doen de was, ruimen een beetje op, eten een ijsje en maken een wandelingetje.

De volgende dag met een taxi naar de stad, naar Plaza de Cinque de Mayo en vandaar de Avenido Central af gelopen door de oude stad. Veel Winkels van Sinkels. Bij de Mercado de Mariscos (vismarkt) genoten van een bekertje Corvina in het zuur (de plaatselijke haring).

Als we naar de Mercado de Abastos (groentemarkt) willen lopen krijgen we de tip om een taxi te nemen. De wijk Santa Ana is te gevaarlijk om er doorheen te gaan en de taxi’s zijn hier heel goedkoop. We betalen 3 dollar.

De markt is indrukwekkend groot. Er zijn hele wijken met uien, met annanas, met sinasappels en veel meer.

En het is er goedkoop. Een beetje kost een kwartje, wat meer twee kwartjes en een zak vol een dollar. Alleen de prei is wat duurder. Mooie plek om onze voorraden weer wat aan te vullen. We kopen er 50 grapefruits voor 3 dollar. Nu nog de dieseltank bijvullen en dan gaan we zaterdag verder naar de Islas Las Perlas.

.

.

.

.