Naar Maree, Loyalty Islands, Nieuw Caledonie

Met een snelheid van  6.5 knopen is het precies een dag en een nacht varen van Tanna (Vanuatu) naar Maree (Nieuw Caledonie). Samen met de Seaquest vertrekken we na de koffie. Er staat een hoge deining buiten Resolution Bay, waar we nu bijna een week gelegen hebben en genoten hebben van het eiland Tanna en zijn bewoners. We gaan recht tegen de deining in. Golven rollen over het dek. Helaas is een van de luikjes niet goed gesloten. Er komt zout water naar binnen, dat zich via een fruit mand in de onderliggende matras dringt. Natte boel dus.

Vervolgens vallen we af. De koers is ongeveer zuid en de wind is ongeveer oost. Goed voor een mooie oversteek. Het waait aanvankelijk stevig,  20 to 25 knopen. Met een gereefd grootzeil  en genua gaan we met een vaartje van 8 knopen aangenaam over de golven. Onder vol tuig loopt de Seaquest op ons vooruit, maar blijft binnen VHF bereik.

De nacht is redelijk helder en er staat een halve maan. Michela doet nu mee in het schema van 4 uur op en 8 uur af. Wat een luxe, 8 uur slaap. In de loop van de nacht neemt de wind af tot 15 knopen en wordt de zee wat vlakker. Het rif gaat uit de zeilen. We lopen nu weer wat op de Seaquest in. Zo komen we ongeveer gelijk aan in de Aoui baai van het eiland Maree, het zuidelijkste van de Loyalty eilanden. We ankeren voor het plaatsje Eni. De natte boel gaat aan dek om te drogen. Op de Seaquest staat de koffie klaar.

De Loyalty eilanden zijn tamelijk plat en een beetje saai om te zien. De Lonely Planet spreekt echter van sprookjes eilanden met diepe holen, ruige kusten en serene stranden. Het lijkt de moeite waard om dat toch even te verkennen.

Als we aan land komen worden we vriendelijk ontvangen door spelende kinderen op het strand. We zien alleen Melanesiers. De wereld is hier toch echt anders dan op Vanuatu. De wegen zijn geasfalteerd, de mannen spelen petanque.  Er wordt hier een bruiloft voorbereid. Als we worden uitgenodigd om aan te schuiven krijgen we koffie met stokbrood. We zijn hier inderdaad in Frankrijk.

Het water is bijzonder helder. Nooit eerder konden we het anker op 11 meter diepte zo zien liggen. Het koraal is afwisselend en heel mooi. De volgende dag maken we nog een wandeling naar de mooiste grot van het eiland (volgens Lonely Planet).

We gaan voor het donker anker op om nog bij daglicht de weg naar buiten tussen de karaalrotsen door te kunnen vinden. Als we in de nacht dan niet te snel varen zijn we bij zonsopkomst bij de Havanna pas, waar we door het koraalrif moeten om bij Noumea op Nieuw Caledonie te komen.