Naar Bundaberg, Queensland, Australia

Bundaberg, woensdag, 3 october 2012

We hebben de ontwikkeling van het weer de afgelopen weken gevolgd. Afwisselend trekken er depressies en hogedrukgebieden ten zuiden van Nieuw Caledonie van west naar oost. De oversteek naar Australie is ongeveer 800 mijl. Met 150 mijl per etmaal doen we daar dus 5-6 dagen over. In zo’n periode trekt er altijd wel een depressie ten zuiden langs. Zo’n depressie eet de wind op langs onze route. We hebben dan een rustige dag. Gemiddeld waait het hier 15 knopen uit zuid-oostelijke richtingen. Dat waait het dan ook op donderdag 27 september, als we van ons ankerplekje, net buiten de haven van Noumea, vertrekken.

We hebben er  twee nachten gelegen om alvast wat in te slingeren na een maand in de haven. Hier nemen we afscheid van Huib Jan, Jannet, Maren en Linde. Zij gaan met de Seaquest naar Nieuw Zeeland en blijven daar, in de periode dat wij vanuit Australie teruggaan naar Nederland. Afscheid nemen valt niet mee, maar over een half jaar gaan we samen weer verder de wereld rond. We worden ook uitgezwaaid door Stefan en Christine van de 12Moons. Zij gaan ook naar Nieuw Zeeland.

We zijn nog maar net vertrokken, of we komen in een buiengebied terecht. De de wind neemt af tot 5 knopen om daarna snel weer aan te wakkeren tot 20 knopen. Dat gebeurt een paar keer en levert veel werk op met de zeilen.

Als we door de buien heen zijn gaan we met 15 knopen wind 7-8 knopen door het water . De eerste dag leggen we 159 mijl af, de tweede dag 165 mijl.

Dinsdag 2 oktober verwachten we aan te komen in Bundaberg, Queensland, Australie. We sturen een e-mail naar de douane autoriteiten met onze gegevens. De aankomst moet 96 uur tevoren worden aangekondigd. We krijgen een  e-mail terug met duidelijke instructies wat te doen. We hadden de formulieren al gedownload van internet en vullen ze alvast in.

Dan is de wind op en gaat de motor bij.  Dit stuk van de Stille Oceaan heet Koraal-Zee. Het is er erg stil.
.

We worden alleen vergezeld door de zon en door de maan. Als de zon voor de boeg ondergaat komt de maan achter ons op. Het is volle maan. Verder is er niets te zien. Geen vissen, geen schepen, niets op de radar en niets op de AIS. De wind is helemaal gaan liggen. De zee wordt zo glad als een spiegel .

Na drie dagen is er nog steeds geen wind. Dat is een dag langer dan we gedacht hadden. Ook de voorspelde regenbui , die het zout van het dek zou spoelen, is niet gekomen. Het is nu maandag en we beginnen aardig door onze voorraad diesel heen te raken. We hebben het toerental van de motor wat teruggesteld.

Het weerbericht zegt dat we vanavond wind krijgen, 25 knopen uit het zuid-oosten. We zien ernaar uit. De wind komt precies op tijd, maar wel wat harder dan voorspeld: 30 tot 35 knopen, en er bouwt zich snel een behoorlijke zee op, waar we met een vaartje van 9 -10 knopen overheen vliegen.

De stuurautomaat heeft het er best moeilijk mee. Voor ons gemak en voor het comfort van de automaat halen we het grootzeil weg. Zo gaan we met 7-8 knopen de nacht in om de volgende ochtend Austalie aan de horizon te zien. Inmiddels is het ook wat drukker geworden met scheepvaart om ons heen.

Als we Hervey Bay in varen, worden we vergezeld door twee Bultrug walvissen. Dit is het seizoen dat ze hier zijn om te bevallen en dan weer terug te gaan naar de zuidpool. Ze springen hoog boven het water uit en maken mooie salto’s. Een heel bijzonder schouwspel, maar als we het fototoestel gepakt hebben zijn ze weer verdwenen.

Na 795 mijl liggen we om 11:00 uur vast in de haven van Bundaberg. De douane stond al te wachten en komt onmiddellijk aan boord. Ze zijn blij met de ingevulde formulieren en hebben er geen probleem mee, dat we wat te veel wijn en bier aan boord hebben, als we maar niet vergeten om ook Australische wijn te kopen. Zoals verwacht, neemt de quarantaine alle verse groente en fruit mee. Alle industrieel verpakte spullen mogen we houden. We worden gezond verklaard en mogen aan wal.