Heftig terug het water in

Marina Rubicon, Maandag 10 December 2018.

Na 10 dagen op de kant was al het werk geklaard. Het had wel langer geduurd dan we dachten, omdat het tussendoor steeds regende, zodat er geen verfwerk gedaan kon worden. Die hoeveelheid regen is overigens heel uitzonderlijk is voor Lanzarote.

Het onderwaterschip zag er nog verrassend goed uit. Gedurende twee jaar in het warme zoute water had de antifouling uitstekend zijn werk gedaan. Na schoonspuiten van het onderwaterschip is de oude verflaag opgeschuurd en zijn er twee nieuwe lagen antifouling aangebracht. De doorvoeren zijn ook schoongemaakt. Roestplekken op de kiel zijn kaal gemaakt, met een roestwerend middel behandeld en voorzien van een epoxycoating. Na aan brengen van de antifouling ziet het er mooi uit. De tijd zal leren of het allemaal goed blijft.

De klapschroef was behoorlijk aangegroeid. Het verbaasde ons dat de schroef het nog zo goed deed, al was het rendement merkbaar afgenomen. Na schoonmaken en monteren van nieuwe zinkanodes zag de schroef er weer uit als nieuw.

Ook de boegschroef leverde merkbaar minder stuwkracht. De twee propellers zijn er afgehaald en schoongemaakt. Dat gaf ruimte om meteen ook de tunnel van de boegschroef helemaal schoon te maken en in de antifouling te zetten met nieuwe zinkanodes.

Tenslotte is ook de aangroei verwijderd van de aardplaten en de warmtewisselaars voor de koelkasten. Die zouden het nu een stuk beter moeten doen.

Het plan was om maandag 3 december Luna Verde weer in het water te laten, maar helaas had een heftige storm op het midden van de Atlantische oceaan een behoorlijke deining veroorzaakt met golfhoogten van 2-3 meter. Op zich is dat niet zo erg, maar de golven liepen recht de haven in zodat alle boten al een paar dagen aan hun landvasten lagen te rukken. Onder de portaalkraan werd de deining nog eens extra versterkt. Het risico op schade bij de te water lating was te groot.

Gelukkig draaide dinsdag de golfrichting zodat er minder deining de haven in liep en konden we proberen Luna Verde weer in het water te krijgen. Voor alle zekerheid toch maar een aantal schippers van boten aan onze steiger opgetrommeld om te helpen de lijnen strak te houden, terwijl het water onder de portaalkraan nog altijd een halve meter op en neer ging. Ze wilden graag meedoen. Dankzij de krachtige hulp van Mark, Raymond, Geoff, Yves, Collin, en Alexandra is het ons gelukt om Luna Verde in bedwang te houden en zijn we wel heftig, maar beheerst het water in gekomen.

De grootste verrassing kwam toen we weer achteruit onze ligplaats invoeren. De boegschroef bleek omgekeerd te draaien. Zoiets verwacht je niet. Het duurde daarom even voordat het duidelijk was dat de boot daardoor de verkeerde kant op ging. Het was wel schrikken, maar we zijn niet dwars langs de steiger aangekomen. De twee propellers van de boegschroef waren kennelijk omgekeerd gemonteerd. Dat konden we gelukkig eenvoudig oplossen zonder de boot weer uit het water te halen door de elektrische bediening voor bakboord en voor stuurboord om te draaien. Alles werkt nu weer naar behoren en we zijn al weer druk bezig om de voorraden aan boord aan te vullen voor ons volgende avontuur.