Van de Markiezen naar Tahiti

Dinsdag 3 april, 14^o58’ Zuid, 146^o53’ West

Frans Polynesië is groot. Bijna net zo groot als Europa, maar in de stille oceaan, 4 kilometer diep en nu zo glad als een spiegel. Al bijna twee dagen. De eerste twee dagen hebben we prachtig gezeild met ruime wind, maar het is nu windstil. Volgens Grib zal dat zo blijven tot Tahiti. We hebben ruim voldoende diesel  aan boord.

We varen op dit moment door de Tuamotu archipel, tussen de atollen Rangiroa en Arutua door. De atollen zien er uit als een dun streepje palmbomen aan de horizon. Het is nog 250 mijl van de 800 mijl naar Tahiti. Ook nu willen we niet in het donker aan komen en hebben daarom de motor maar een tandje terug gezet. Bovendien is dat zuinig met diesel.

Intussen is de watermaker ermee opgehouden. Gelukkig was de watertank net vol. Een van de twee pompen is gaan lekken.  De levensduur van die pompen is 1600 uur, dus dat zou wel kunnen. In Nederland inmiddels twee nieuwe pompen besteld. Kunnen we straks gaan ophalen. Ook de drinkwaterpomp hield ermee op, maar daarvoor hebben we een reserve aan boord en die doet het nu prima. Op Tahiti maar eens kijken of de oude pomp te repareren is.

Er is toch nog een rimpel op het water gekomen. 5 knopen wind. Misschien kunnen we nog een stukje zeilen…