Van Lagos naar Madeira, 458 mijl

Marina Quinta Do Lorde, Madeira, woensdag 17 augustis 2022

Na een week in Lagos bestuderen we elke dag alle weersvoorspellingen. We willen graag voldoende wind om naar Madeira te zeilen en niet aankomen met heftig weer. Bovendien vinden we het wel leuk in Lagos, hoewel we er steeds meer zin in beginnen te krijgen om via Madeira naar Lanzarote te gaan. Met een lage druk gebied boven Spanje en een hoge druk gebied boven Madeira is er weinig wind te verwachten op onze route. Het valt dan ook niet niet mee om een geschikt moment te vinden om te vertrekken

Vrijdag 12 augustus lijken de omstandigheden gunstig. Twee dagen windkracht 4 uit noordelijke richtingen en een dag op de motor zonder wind. Toch pakt het allemaal wat anders uit.

Vanaf 8:30 wordt de brug bediend en kunnen kunnen we de haven verlaten. Er is al veel bekijks. Na twee uur op de motor zijn we onder de bescherming van de Portugese kust uit en begint het te waaien. Al snel lopen we meer dan 7 knopen. Dat vinden we wel genoeg en steken een rifje in het grootzeil om aangenamer door de golven te gaan. Buiten verwachting zeilen we de hele dag met een flinke snelheid. We passeren twee tankers met vloeibaar gas. De aangegeven bestemming is “Open Sea For Orders”. Kennelijk wachten ze op nog verder stijgen van de gasprijs.

Als de zon onder is en de volle maan achter ons aan bakboord verwoede pogingen doet om door het wolkendek te komen, begint het voor ons aan stuurboord te bliksemen. Prachtig weerlicht verlicht de horizon. Maar het onweer komt snel dichterbij. De wind neemt toe tot 25 knopen. We reven nu ook de genua en plaatsen onze bliksemafleider. Dikke koperen kabels bevestigen we aan de onderkant van de mast boven het dek en verbinden we aan bakboord en aan stuurboord met het hoofdwant en de railing. Vandaar gaat er een brede koperen band over boord het water in. Boven op de mast zit permanent een soort staalborstel, bedoeld om statische elektriciteit af te leiden. Het duurt niet lang meer of we zitten midden onder het onweer. Bliksems schieten voortdurend op een neer tussen de wolken en verlichten de zee. Mooi, maar griezelig. We hopen het beste.

Twee uur later is alles voorbij. De wind is weer terug waar hij hoort en afgenomen tot 10 knopen. Het rif gaat uit de zeilen en onder vol tuig kabbelen we verder.

Maar een uur later is het opnieuw zo ver. De wind neemt weer toe, we reven de zeilen en een onweer breekt boven ons los en ook dat gaat weer over.

Als of het nog niet genoeg was, komen we nog een derde keer onder onweer terecht. Inmiddels hebben we wel veel ervaring gekregen met het reven van de zeilen in het donker. Pas als de zon opkomt is het voorbij. Ondanks alles hebben we het etmaal 170 mijl afgelegd, meer dan ons gebruikelijke daggemiddelde van 150 mijl. De wind is er nu wel helemaal mee opgehouden. We gaan verder op de motor en krijgen ruim de gelegenheid om weer wat bij te komen van de inspanningen van de nacht.

Pas om middernacht komt de wind weer terug. Niet veel, maar genoeg om en beetje te zeilen, met af en toe geholpen door de motor. Zo gaan we ook de volgende dag verder tot we in de vroege ochtend van de derde dag in de acceleratie zone onder de eilanden Porto Santo en Madeira komen en de motor uit kan. We bellen met de haven van Funchal voor een ligplaats. Zoals verwacht blijkt de haven vol en gaan we naar de Marina Quita Do Lorde, aan de westkant van het eiland, wel wat afgelegen, maar met een goede busverbinding naar de hoofdstad Funchal