Sao Jorge

Velas, Sao Jorge, Azoren, maandag 10 juli 2017

Van Horta eerst naar Velas, 20 mijl op de motor, geen wind, prachtig zicht op de eilanden Faial, Pico, Sao Jorge en Terceira in de verte. Een half uur voor aankomst bellen we weer de havenmeester en net als de vorige keer heeft hij ons al zien aankomen.
De havenmeester van Velas is een superhavenmeester. Hij doet ook Immigratie en Douane en functioneert ook nog als toeristenbureau. Op zijn computersysteem houdt hij nauwkeurig bij welke schepen zijn uitgeklaard voor Velas, waar ze vandaan komen en wat de afmetingen zijn. Op de AIS houdt hij bij wanneer die schepen verwacht worden en zo maakt hij elke dag een ligplaatsenplan. Hij heeft dan ook een hekel aan boten zonder AIS, want die sturen zijn planning in de war.
Dit keer heeft hij voor ons bedacht dat we aan de kop van steiger A moeten gaan liggen. De mooiste plaats van het haventje. We voelen ons weer verwend.

Het is midden in de “Culturele Week van Velas”. Een soort grote braderie, met ook optredens van diverse artiesten en een DJ tot vroeg in de ochtend. Het zijn niet de eerste de beste artiesten. Wij genieten van een super optreden van Anna Moura, fado zangeres, begeleid door haar eigen orkest. Het is erg druk. Ook bewoners van naastliggende eilanden zijn voor deze gelegenheid hiernaartoe gekomen.
Op zaterdag en zondag is er de Horta-Velas-Horta zeilrace. Een informele race, want het gaat uiteindelijk om de feesten, en op de kade naast de marina is er een traditioneel stierengevecht, met de stier aan een touwtje (Tourada a Corda).

Ongeveer een uur na zonsondergang beginnen de honderden Cagarro’s (Kuhl’s pijlstormvogels, of Calonectris borealis),  die nestelen in de rotsen boven de haven, luid te roepen terwijl ze cirkelen boven de haven op zoek naar hun nest. Tegen middernacht houd het lawaai op. Het begint weer in de vroege ochtend. Deze vogel komt vooral voor op de Azoren.

Zondag onttrekken we ons aan het feestgedruis en huren we een auto. We rijden het eiland rond.
Anders dan in Pico, waar vrijwel alle helling zijn ingericht voor wijnbouw, zijn hier de hellingen begroeid met mals groen gras. Grazige weitjes, netjes omzoomd met hagen van Hortensia, worden begraasd door vrolijke koeien. Nu begrijpen we pas echt goed waarom er op Sao Jorge zoveel lekkere kaas te krijgen is. Als ze de weg voor ons versperren wachten we geduldig tot ze opzij willen gaan.

Rondom Sao Jorge liggen onderaan de steile kliffen een 40-tal Faja’s, vlakke gebieden, grenzend aan de oceaan, gevormd door uitstromende lava en afbrokkelende rots. Indrukwekkend en mooi. Ook boeiend zijn de natuurzwembaden, aangelegd tussen de rotsen onder aan de kliffen, waar Wilma uiteraard met veel plezier gebruik van maakt.

Maandag rond het middaguur vertrekken we met het gevoel dat we zeker nog eens terug zullen komen. Het is een etmaal Zeilen naar Ponta Delgada op Sao Miguel. Er is weinig wind.