Bahamas

Nassau, New Providence, Bahamas, donderdag 2 mei 2019.

Het plan was om van Cockburn Harbour over de Caicos Bank naar Providenciales te varen. Het is er niet diep. Met de zon in de rug moeten we de diepte kunnen schatten aan de kleur blauw van het water. We moeten rotsen en koraalbommen onder water kunnen zien en kunnen ontwijken. Mogelijk zouden we halverwege een stop moeten maken als de zon te hoog komt. Maar eerst willen we twee dagen wachten tot het weer wat rustiger wordt en het water vlakker. Het waait nog 20 knopen. We liggen hier goed in gezelschap van de Dandelion met John en Sue, die op terugreis zijn van hun tocht rond Kaap Hoorn.

Maandag ochtend 15 april mei zijn we klaar voor vertrek. We starten de generator nog een keer. Dan horen we een oorverdovend lawaai, alle lampjes springen op rood en de generator stopt. De ventilator is gecrasht. De vinnetjes zijn door het generatorhuis geslingerd. We vermoeden grote schade.

De dichtstbijzijnde dealer/service van de generator is in Nassau op New Providence, 450 mijl verder. We besluiten om de Caicos bank dan maar over te slaan en in korte stukjes door de Bahamas naar Nassau te gaan. Er wordt weinig wind verwacht voor de komende dagen. Stroom kunnen we maken met de extra dynamo op de hoofdmotor, niet ideaal, maar goed te doen. We beperken het stroom gebruik door de diepvries uit te zetten. We houden een koelkast aan. Dinsdag 16 april vertrekken we en gaan om de Caicos bank heen naar Clarence Town op de zuidpunt van Long Island. We (motor-)zeilen met 10 knopen wind schuin van achteren. Zo blijven de accu’s goed vol. Donderdag ochtend, 18 april komen we aan bij  de Flying Fish marina in Clarence Town. De marina is half leeg, maar alle plaatsen blijken gereserveerd. Wel kunnen we diesel tanken. We ankeren tegenover Clarence Town onder Strachan Cay in zand met 50 cm water onder de kiel. We vinden het nog steeds ongelofelijk zo helder als het water hier is.

Vrijdag 19 april waait het weer hard. We blijven aan boord. De Seagoddess met Pip en Jeffrey ankert naast ons. We waren buren in Martinique en kunnen nu weer gezellig bijpraten. Zaterdag gaan wij met de bijboot naar de kant om het stadje te verkennen en uit te zoeken of we hier voor de Bahamas kunnen inklaren. Dat kan bij het vliegveld, een behoorlijk eind uit de buurt, zodat we de gele Q-vlag maar in het want laten wapperen. Er is een aardige herberg, met uitstekend internet, maar verder is hier niets te beleven. Een mooie gelegenheid om de generator verder uit elkaar te schroeven. Dan blijkt dat de koelventilator wel in stukken door de generator is geslingerd is, maar waarschijnlijk niet veel verdere schade heeft aangericht. Mogelijk zijn we geholpen met alleen een nieuwe ventilator.

De Seagoddess vertrekt zondag ochtend, 21 april. Wij wachten tot de wind  is afgenomen tot 10-15 knopen en vertrekken in de middag naar George Town, de hoofdstad van de Exuma’s, om daar de volgende ochtend aan te komen. In de nacht gaan we door een paar buien met stevige windstoten. Tegen de ochtend klaart het op en ankeren we tegenover George Town in Elizabeth Harbour voor de strandbar “Chat and Chill” tussen de Maximo en Seagoddess. Drie Nederlandse boten naast elkaar.

Het is hier een ongelofelijk mooi cruisers paradijs. Het is er ondiep, maar met onze diepgang van net onder de 2 meter kunnen we overal goed komen. We hebben geluk, dat hier net de National-Family-Island-Regatta gehouden wordt, een mooi spektakel met zwaar overtuigde werkboten.

We blijven hier een paar dagen. Het is er gezellig. Met de bijboot naar George Town, aan de overkant, tegen de wind in, is een natte rit. Wilma is zo stoer om met regenjack aan, voor in de bijboot, de golven op te vangen, zodat Thijs achter haar droog blijft. Het water is 27 graden. Bij de douane klaren we in en moeten we een Cruising Permit kopen, niet goedkoop, $ 300 voor een jaar, en dan kunnen we naar immigratie aan de andere kant van het stadje, voor het stempelen van de paspoorten.

Omdat onze Sim-kaart voor da Caribe hier niet werkt, kopen we een Sim-kaar voor de Bahamas, dan kunnen we alvast gaan bellen om een nieuwe ventilator voor de generator te bestellen. Intussen genieten we van het heldere water en de mooie stranden, en de spectaculaire omgeving, waar we kunnen zwemmen tussen de roggen.

De Exuma’s bestaan uit een reeks Cay’s, eilanden, met aan de oostkant de Exuma Sound, 1800 meter diep en aan de west kant de Exuma bank, 2-4 meter diep. Er zijn diverse “Cut’s” waardoor je van de Exuma Sound naar de Exuma Bank kan komen. Het is een heel gepuzzel om, ook nog rekening houdend met het tij, een route uit te zoeken. Voor de verdere tocht naar Nassau maken we dan ook dankbaar gebruik van de reisverslagen van de “Queen of Hearts”, de “Minor” en de “Flying Swan”.

Donderdag 25 april om 08:30 gaan we anker op en via de Exuma Sound door de Adderly Cut naar binnen. Het is wonderbaarlijk hoe je van onstuimig water opeens in de stilte beland, met water is er alle kleuren blauw.  Achter Leaf Cay laten we het anker vallen precies in een stukje zand, waar het meteen houdt. We liggen er alleen. Het is een rustige nacht en we slapen uitstekend.

De volgende dag om 07:15 anker op en weer naar buiten, met afgaand tij door de Adderly Cut, en vervolgens, een paar uur later, weer naar binnen door de Galliot Cut. Het is dan opkomend tij en we vliegen met 12 knopen over de grond naar binnen. Dan langs Staniel Cay en de Thunderball Grot (van James Bond) naar Big Majors Spot, waar we ankeren voor het strand met de zwemmende varkens. Heel bijzonder. Het is een bekende toeristische attractie, maar waar de varkens vandaan komen blijft een mysterie.

De rest van de tocht gaat over de Exuma Bank. De volgende ochtend, zaterdag 27 april, gaan we weer anker op. Er is weinig wind en regelmatig gaat de motor bij. Bij Highborn Cay besluiten we de nacht door te brengen en dan de volgende dag over de Bahama Bank naar Nassau op New Providence. We hebben een plaatsje gereserveerd in de Nassau Harbour Club Marina, tegenover Paradise Island, het Las Vegas van de Bahamas. Om 15:00 uur liggen we vast en nog geen 10 minuten later breekt er een vreselijke onweersbui los. Wat een genoegen om weer even aan de walstroom te liggen. We zijn van plan om hier uitgebreid van te gaan genieten.