Sydney, NSW, Australia

Sydney, Maandag, 25 Maart 2013

We hebben een leuke tijd gehad. Genoten van weerzien van familie en (zeil-) vrienden, van oud-collega’s en vele bekenden en genoten van kinderen en kleinkinderen. Op zaterdag 9 maart vliegen we weer van Amsterdam via Guangzhou naar Brisbane, waar we een nachtje uitrusten om de volgende dag, het is dan inmiddels dinsdag, met de Tilt Train verder naar de boot in Bundaberg te gaan. Het weer is hier inmiddels ook weer  aangenaam geworden. Een enkel buitje bij temperaturen van 29 graden overdag en 22 graden ’s nachts.

Luna Verde heeft het noodweer van eind januari goed doorstaan. Het heeft toen vier dagen massief geregend. Grote delen van Bundaberg waren ondergelopen. In het complexe lagedrukgebied ontwikkelden zich ook nog een aantal tornado’s.  De sporen ervan zijn nog duidelijk te zien. Steigers en meerboeien in Bundaberg-stad zijn weggespoeld, samen met ca. 70 boten, waarvan er nog een paar op het strand liggen.

In onze marina is de schade beperkt. De werf ligt hoog en de tornado’s zijn er ruim langs gegaan. Aan boord is alles nog schoon en droog. We hebben de ontvochtiger aan gehad en die heeft zijn werk goed gedaan.

Uit Nederland hebben we nieuwe membranen voor de watermaker meegenomen en brandstoffilters en impellers voor de generator en de motor, ook anodes voor de schroef en boegschroef en een nieuwe kruiskoppeling voor in de stuurinstalatie. Een van de lagers was losgeraakt en de koppeling bleek behoorlijk uitgesleten. Eigenlijk is het stuursysteem onderhoudsvrij, maar blijkt wel regelmatig geinspecteerd te moeten worden.

We maken verdere plannen voor groot onderhoud. Luna Verde is weer toe aan een nieuwe laag anti-fouling. De capaciteit van de service accu’s is na vier jaar behoorlijk afgenomen en we  besluiten ze te vervangen door een maatje kleiner , zodat er wat ruimte tussen de accu’s blijft voor koeling. We verwachten dat ze daardoor wat langer meegaan.

Verder blijkt het dek er slechter aan toe dan we gehoopt hadden. Veel van het rubber uit de naden in het teak is verweerd, verpulverd en weggeregend en moet vervangen worden. Als we afspraken gemaakt hebben en de spullen besteld zijn, kunnen we nog even weg. We gaan een weekje naar Sydney, waar we de verjaardag van Wilma vieren.

Sydney ligt 550 mijl zuidelijker, op de 34-ste breedtegraad. Vanuit het vliegtuig zien we het Sydney Opera House en de Sydney Harbour Bridge al liggen. Een indrukwekkende stad met ca. 4 miljoen inwoners. Sydney scoort hoog op de lijst van leefbare steden.

We hebben een bed-en-breakfast gereserveerd in Paddington. Paddington is een wijk van mode. Op de “intersection” (van Oxford street en Glenmore road) tellen we meer dan 25 boutiekjes van jonge ontwerpers met namen als Nicola Finetti, Josh Groot, Sast en Bide, Rachel Gilbert, Alistar Trung, Jac + Jack, Kirrily Johnston, Bianca Spender, Alice McCall en veel anderen. Op zaterdag lopen we naar de Paddington Markets met mode, sierraden en kunst. Alles is “made in Australia”.

Met de bus en de Sydney harbour ferries komen we overal makkelijk en snel. Natuurlijk eerst naar het Sydney Opera House om kaartjes te kopen. De Carmina Burana staat op het programma van de Concert Hall. De uitvoering is indrukwekkend met alle toeters en bellen, twee piano’s en een celesta, een koor van meer dan 150 man en een kinderkoor van meer dan 50. We genieten er geweldig van, ook van de gezellige uitgaanssfeer na afloop van de voorstelling op de terrassen rond het Opera gebouw.

Ook de natuur is overal aanwezig. We lopen door Hyde Park en de Royal Botanic Gardens. In de verte glinstert het Opera House. Parken lijken hier een soort fitnesscentrum. Iedereen beweegt zich en ziet er doorgaans goed uit. De mensen zijn vriendelijk, beleefd en relaxed . De standaard reactie is: “no worries”.

We gaan een dagje naar het hippe strand: Bondi Beach, een flitsend surfers paradijs. Daar drinken we koffie in het boekencaffee “Gertrude and Alice”, waar  je zit in makkelijjke sofa’s en de tweedehands boeken hoog zijn opgestapeld tegen alle wanden.  Wilma koopt er een Jamie Oliver kookboek met 30 minuten recepten.

Langs de Bundi Iceberg Club, weaar net een commercial voor  Jim Beam geschoten wordt,  lopen we verder over het wandelpad langs de kust in de richting van Coogee.

De volgende dag bezoeken we de Rocks, een hystorische wijk, waar het Museum for Contemporary Art is gevestigd. Er is net een expositie van het indrukwekkend werk van Anish Kapoor, dat moet je echt gezien hebben, vooral van dichtbij. Ook drinken we nog een biertje in het “Old Fitzroy Hotel” in Woolloomooloo, we eten italiaans in Stanley street, Darlinghurst, en Thai’s op Five Ways, Paddington. De laatste dag gaan we naar de Taronga Zoo.

Met het gevoel dat we eigenlijk te kort in Sydney zijn geweest vliegen we op maandag 25 maart weer terug naar de boot in Bundaberg.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Naar Nederland

Brisbane, dinsdag 6 November 2012

Het cycloonseizoen nadert. We hebben de boot opgeruimd en schoongemaakt. Luna Verde staat nu netjes op de kant in Bundaberg, stevig vastgebonden. De resterende klussen doen we volgend jaar als we weer terug zijn. We hebben Australiers leren kennen als gezellige mensen. Ze komen op tijd en brengen hun eigen drankjes mee.

We vliegen vanaf Brisbane. Het is vier uren met de trein ernaar toe. Dan zien we hoe leeg Australië eigenlijk is. Het is iets groter dan Europa en er wonen slechts 22 miljoen mensen in vijf grote steden. In Brisbane, de hoofdstad van de deelstaat Queensland, ca. 2 miljoen. Brisbane heeft een sub-tropisch klimaat. Het is een moderne stad met een gezellige sfeer, leuk om te winkelen en uit te aan. Verrassend veel paden voor fietsen en wandelen en een lange “board-walk” langs de oever van de Brisbane River.

Aan de zuidoever concentreert zich een levendige art-scene in een omgeving van riante tuinen met een openluchtzwembad met kunsmatig strand. Ook is er het “Qeensland Performing Art Centre”. We gaan er een avondje uit naar de opera Carmen.

Vanochtend leek het alsof iedereen op weg was naar een bruiloft. Vrolijke jurkjes, hoge hakken en alle mogelijke hoedjes. Het is Melbourne Cup Day. Er staan lange rijen voor de loketten van de bookmaker en de paardenrennen zijn op elke staathoek te volgen.

Groot contrast met de oorspronkelijke cultuur, dans en muziek. We maken een indrukwekkend optreden mee van Aboriginals en Torres Strait Islanders.

Na drie dagen lopen door Bisbane vliegen we naar Nederland.

Hervey Bay

Bundaberg, zaterdag 20 oktober 2012

Het seizoen is bijna voorbij. Van de Bultrugwalvissen dan. Eind van deze maand zullen ze allemaal met hun kroost weer naar Antarctica zijn vertrokken. Ze waren hier om te paren en te bevallen.
We huren een auto om naar Hervey Bay te gaan, het centrum voor “whale watching”. Het is twee uur rijden en de walvis-boot vertrekt om half negen, dus we staan vroeg op.

Gelukkig waren nog niet alle walvissen terug naar Antarctica. We zien diverse vrouwtjes met hun kalveren. Ze blijken helemaal niet schuw, en ook niet agresssief. Het is heel bijzonder om die geweldig grote beesten dartel door het water te zien bewegen. Een volwassen beest weegt ca 40 ton.
Zie ook filmpje: Whales

We genieten hier van het mooie en aangename weer, zonnig en 25 graden. ’s Nachts koelt het af tot 16 graden. Het is niet benauwd. De stranden zijn hagel wit, het water is glashelder en heeft alle kleuren blauw.

Intussen gaan we verder met het onderhoud van de boot. Generator en motor hebben nieuwe olie en zijn gespoeld met zoet water. De watermaker hebben we geconserveerd. We hebben een hoes over de genua getrokken en een nieuwe zeilzak voor de code-zero laten maken. De oude was inmiddels door de zon verteerd. Dat gaat hard in de tropen. De bimini hebben we opnieuw laten stikken. Geen overbodige luxe omdat het stiksel een heel eind heen bleek.

Net als de eerste WC, hebben we ook de andere WC uit elkaar gehaald, alle rubbers schoongemaakt en de afvoerslang vervangen. Een en ander was behoorlijk dichtgegroeid. Opzichzelf een eenvoudig klusje, als het niet zo lastig geweest was om het toilet uit te bouwen en er weer in te krijgen. Alles doet het nu weer prima.

Omdat de wasmachine van zijn plaats moest voor de WC-klus, is dit een mooie gelegenheid om te proberen ook die weer aan de praat te krijgen. We maken de machine open, halen alle leidingen los en maken ze schoon. Als alles weer in elkaar zit blijkt hij het zowaar weer te doen, maar als hij op zijn plaats staat treden dezelfde storingen weer op. Een plaatselijke expert vertelt ons dat er bij een wasmachine drie mogelijkheden zijn. Het filter zit verstopt, de schakelaar van de deur is kapot, of de waterniveausensor doet het niet. Al het andere is zo duur om te repareren, dat je beter een nieuwe kunt kopen. Dus nog maar een keer de machine van zijn plaats gehaald en ontmanteld. Dan blijkt, dat de waterniveausensor niet goed vast zit. Met een stevige dot kit is dat een voudig verholpen, en terug op zijn plaats doet hij het als nooit tevoren.

Hello Australia

Bundaberg, zondag 7 oktober 2012

Bundaberg ligt aan de monding van de Burnett rivier. Het is hier een beetje vlak, weinig inspirerend, maar er is een fantastisch fiets- en wandelpad: de Coral Coast Pathway.

We gaan meteen een eindje fietsen. Fietshelmen zijn hier verplicht. We worden gewaarschuwd uit te kijken voor kangoeroes. We dachten eerst dat dat een grapje was, totdat er vlak buiten de haven, midden op het fietspad, een kangoeroe voor ons stond. Hij wachtte rustig tot we het fototoestel gepakt hadden en hopte toen weg.

Het is hier voorjaar. In het zompige gebied ontluikt van alles in allerlei kleuren. Snip-achtigen (Curlew’s) bevolken de poelen. Uit een veldje naast ons stijgt een wolk Roze Kaketoe’s (Galah’s) op.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.