Terug naar Lanzarote

Marina Rubicon, Playa Blanca, Lanzarote, 8 juni 2023

Het was leuk op Madeira. Gezellige haven bij Calheta. We troffen het festijn van de zegening van boten met muziek, dans, wijn en broodjes. Met de bus zijn we naar de hoofdstad Funchal gegaan, hemelsbreed 30 km, maar een busrit van 2:30 uur, met grote snelheid langs diepe ravijnen.

Funchal was voor ons een feestje van herkenning, met koffie op het terras van het Theater Café, een lekkere lunch bij het “Restaurante Dos Combatentes” en uiteraard een bezoekje aan de markt.

We houden de ontwikkeling van het weer elke dag in de gaten in afwachting van een mooi moment om verder te varen naar de Azoren, een tocht van vier dagen. Helaas wil het “Azoren Hoog” zich nog niet vormen.

In plaats daarvan blijft er een gebied van lage druk liggen bij de Azoren, met buien en onweer en stormachtige wind over de noordoostelijke Atlantische oceaan. Op Madeira draait de wind naar W-ZW, waardoor er een stevige deining in de haven begint te lopen en Luna Verde aan haar landvasten gaat liggen rukken. Wilma begon in de haven zeeziek te worden. Als de verwachting is, dat die deining nog erger gaat worden, lijkt het ons beter om maar te vertrekken.

Vanwege de depressies boven de Azoren willen daar liever nog niet naar toe. Ook een andere haven op Madeira is geen optie, omdat daar dezelfde deining loopt. Daarom besluiten we om terug te varen, iets wat we nooit eerder deden, maar we hadden ook nooit eerder een vaste ligplaats op Lanzarote.

Op vrijdag 2 juni vertrokken we. Het werd een mooie tocht van twee dagen, in het begin te zeilen met een ruime koers en een aardig briesje, later met minder wind en de motor erbij. Op 4 juni worden we met een prachtige zonsopgang ontvangen op Lanzarote, waar we wat uit te leggen hebben aan de buren die ons niet zo vlug terug verwacht hadden.

Van Lanzarote naar Madeira, 295 NM, 48 uur

Calheta. Madeira, maandag 29 mei 2023.

De wind is al lange tijd noordwest geweest en behoorlijk stevig. Dat is voor Madeira recht tegen de wind in. Maar donderdag 25 mei neemt de wind af, draait naar het noorden en kunnen we vertrekken. Wegens weinig wind zullen we veel motor-zeilen.

Van de Minor hadden we gehoord dat er op Madeira in Calheta, 16 NM ten westen van de hoofdstad Funchal, een gezellige jachthaven is met een supermarkt in de buurt. Voor de zekerheid bellen we om een plaatsje te reserveren. Dat blijkt mogelijk en we boeken voor een of twee weken, met een verwachte aankomst op zaterdagochtend.

We zeggen onze buren in Marina Rubicon gedag en om 8:45 uur varen we de haven uit. Met een leuk briesje zeilen we al snel 7 knopen, 35 graden aan de wind, richting Madeira. Helaas is rond het middag uur de wind op en gaat de motor bij. De komende twee dagen blijft dat zo.

De nachten zijn mooi en de wassende maan reist met ons mee. De eerste dag kruisen we de koers van bijzonder veel vrachtschepen, meer dan 5 schepen op minder dan 2 NM afstand, die allemaal keurig achter ons langs gaan. De tweede dag zien we geen vrachtschepen meer. Het weer wordt wat minder stabiel en er vormen zich links en rechts van ons buien. We houden het gelukkig droog.

Als we zaterdag ochtend omstreeks 8:30 uur aankomen is het havenkantoor nog gesloten en meren we af bij de dieselpomp. In ca. 45 uur hebben we 200 liter diesel verstookt.

Om 9:00 gaat het kantoor open. We kunnen de dieseltank weer laten vullen, inklaren, en krijgen een mooi plaatsje in de haven toegewezen. De marina ligt onder indrukwekkende rotsen. Er is een mooi zwemstrand met wit zand (geïmporteerd uit Marokko), en er zijn diverse restaurants.

We sluiten de waterslang aan en uit gewoonte spuiten we meteen het zout van de boot af. Dat blijkt wat overbodig omdat het kort daarna heftig begint te regenen. Toch nu toe hebben we elke dag wel een stevige bui gehad. Luna Verde blijft er mooi schoon bij.

Terug op Lanzarote

Playa Blanca, woensdag 24 mei 2023.

We zijn weer terug op Lanzarote, Thijs een week eerder voor de onderhoudsbeurt van Luna Verde.
Met een paar enthousiaste helpers vaart Luna Verde naar de portaalkraan op de werf om uit het water gehesen te worden. Het blijft een spannende gebeurtenis , maar alles gaat weer goed. Het onderwaterschip wordt schoongespoten en voorzien van een nieuwe laag antifouling. De propeller en de boegschroef waren stevig aangegroeid. Ze krijgen een grondige schoonmaakbeurt. Twee huiddoorvoeren met afsluiters bleken behoorlijk gecorrodeerd en laten we vervangen.

Het leven aan boord is wat behelpen omdat koelkast, wasbak, toilet en douche buiten gebruik zijn, maar gelukkig zijn de sanitaire faciliteiten op de werf uitstekend. Nu Luna Verde toch op de kant staat is het eenvoudig om ook de romp een extra schoonmaakbeurt te geven. In het weekend wast Thijs de boot met azijn en een drupje afwasmiddel. Ze ziet er weer uit als nieuw.

Na een week is de klus geklaard en varen we met een glimmende boot weer terug naar onze ligplaats. Ook Wilma komt weer aan boord. Door een stabiel lagedrukgebied boven het Spaanse schiereiland blijft de wind voorlopig uit de noordwesthoek komen, wat niet gunstig is om richting Madeira en de Azoren te varen. We hebben dus ruim de tijd om watermaker en generator weer operationeel te maken en de voorraden aan te vullen.

Als we onze voorraden controleren blijkt de jam beschimmeld en de rijst te wemelen van de beestjes. Zelfs de plexiglas bus is aangetast, wat we nooit eerder gezien hadden. Kan kennelijk gebeuren.

Samen voorzien we onze nieuwe bijboot van een extra versteviging op de plaatsen waar hij tegen de davits gehesen wordt. Dat bleek ook bij de vorige bijboot goed te werken.

Inmiddels verplaatst het lagedrukgebied zich richting Marokko en wordt het gunstig om te vertrekken. We verwachten weinig wind, dus veel motor-zeilen, maar we hebben er zin is.

Naar Zaltbommel

Zaltbommel, zondag 2 april 2023.

We hebben de landvasten verdubbeld en een spiegelkleed aangebracht tegen de zon. Zo kan Luna Verde veilig achterblijven als we naar Nederland vertrekken.

De “actuele positie” van Luna Verde klopt nu even niet, waarschijnlijk omdat de AIS niet aan staat.

Het waren drukke maanden op Luna Verde. Wilma is even naar Nederland geweest en teruggekomen met onderdelen voor de watermaker en met kitpatronen om ook het teak op de banken in de kuip, op de kuipvloer en op het zwemplatform in de spiegel op te knappen, zoals we twee jaar geleden het hele dek onderhanden genomen hadden. Dat betekent schroeven en pluggen verwijderen, nieuwe teakpluggen inlijmen, oud rubber uit de naden halen en naden uitfrezen tot op dek niveau, dan opnieuw vullen met deknadenrubber en tenslotte alles opschuren. Een hele klus. Het teak moet er daarna weer minstens 20 jaar tegen kunnen.

Maar eerst de watermaker. We dachten dat er een haarscheurtje zat in het eindstuk van de hogedrukbuis, waaruit een fijne nevel spoot wanneer de buis onder druk kwam. Met de nieuwe eindstop op de buis hopen we het probleem te verhelpen en inderdaad, na het vervangen van de stop is de lekkage verdwenen en kan de watermaker teruggeplaatst worden in de technische ruimte. Hij blijkt weer uitstekend te werken. We vullen de watermaker met conserveringsmiddel en stellen hem voorlopig even buiten gebruik tot de zomer. Dan willen we een tocht maken via Madeira naar de Azoren en terug naar Lanzarote.

Ook is er veel tijd voor gezelligheid. Bregtje komt op bezoek met Boris, ons jongste bemanningslid. Natuurlijk wandelen we met hen over de vulkanen van Lanzarote, spelen op het strand, zwemmen in zee en genieten volop.

Het is even stil als ze weer weg zijn, maar niet voor lang, want ook de onze vrienden van de Flying Swan komen een weekje op bezoek. Leuke gelegenheid om weer eens een gezellig eindje te zeilen. We maken een tochtje naar Arrecife, waar we in de marina overnachten.

In februari gingen we met Engelse vrienden naar het Canaval in Arrecife met de gebruikelijke optocht en de afsluiting van het carnaval met de “Entierro de la Sardina”, alles op het ritme van de samba.

Op 17 maart was de opening van het internationale Gitaar Festival in Haría. We gingen er op tijd naar toe om eerst even te kunnen eten in het rustieke Centro Sociocultural La Tegala. Tot onze verrassing blijkt daar ook de opening van het festival te zijn, waar we genieten van een avond klassieke gitaarmuziek.