Terug op Lanzarote

Marina Rubicon, zaterdag 25 februari 2017

We zijn weer een beetje thuisgekomen. Terug in Marina Rubicon na een “Rondje Canaries”. Heel afwisselend. De eilanden zijn ook heel verschillend. De noordoostelijke eilanden Lanzarote en Fuerteventura zijn het oudst, 15 – 20 miljoen jaar, en dan ook grotendeels geërodeerd en dor. Lanzarote is echter niet zo lang gelden voorzien van een nieuwe laag vulkanisch puin en heeft daardoor een maan-achtig landschap. Gran Canaria en Tenerife zijn veel jonger. Ze steken 7000 meter boven de zeebodem uit en 3000 meter boven het water. Omdat de lucht er opstijgt, regent het regelmatig en is er een uitbundige vegetatie.

Op La Gomera zijn we uiteindelijk 3 weken gebleven. Vanuit San Sebastian vertrokken we met een beetje regen maar een heerlijk windje van 15 knopen uit het zuiden. Omdat de ankerplaatsjes in de buurt van het vliegveld van Tenerife-Zuid weinig beschutting gaven, zijn we doorgevaren tot achter Punto de Abona. Daar geankerd op 5 meter diepte in zand.

Heerlijk rustige nacht gehad. Volgende ochtend was de wind zwak en uit het noorden, zodat we aan lager wal waren komen te liggen. Met een beetje zeil en veel motor zijn we daarna doorgevaren naar Santa Cruz. Reserveren bleek niet nodig geweest te zijn. Er zijn veel lege plaatsen aan elke stijger.

Wel leuk om ook weer eens in een grote stad te zijn. Santa Cruz heeft monumentale gebouwen en alle stadse voorzieningen die je kan bedenken. In het bijzonder ook een grote vers-markt met groente, fruit en vlees en vis. We liggen er heel riant, rustig, veilig en bijna midden in de stad. We merken niets van een deining in de haven, die er volgens de pilot zou moeten zijn.

Met de tram zijn we naar La Laguna geweest, een stad uit de 15-de eeuw, ooit bruisend middelpunt van handel en vertier, nu fraai gerestaureerd op de wereld erfgoedlijst van Unesco.

En dan is er natuurlijk ook het Carnaval van Santa Cruz. Na dat van Rio, het tweede grootste carnaval ter wereld. We gaan naar het concours van de Comparsas, grote dansgroepen, ca. 60 personen, met veel glitter en veren. Elke groep, begeleid door eigen koor en orkest, heeft een half uur voor zijn show, met dans op Caribische ritmes. Het begint om 8 uur ’s avonds en om 1 uur lopen we weer terug naar de boot, met de samba’s nog in ons hoofd.

Als de wind op 22 februari vanuit het noordoosten draait naar het noord-noordwesten kunnen we gemakkelijk in een keer terugzeilen naar Playa Blanca. We wachten daarom niet meer op het eigenlijke carnaval. Rond het middag uur vertrekken we uit de marina van Santa Cruz en met ca. 15 knopen wind zeilen we de 140 mijl naar Lanzarote in 18 uur. We komen er vlak na zonsopkomst aan.

La Gomera

San Sebastian, La Gomera, 14 februari 2017

Het zeil is inmiddels gerepareerd en is weer netjes in de mast opgerold. We wandelen veel, langs diepe ravijnen en over hoge richels. Ook het klussenlijstje wordt steeds kleiner. Tijd dus om weer eens verder te gaan. Het weer is rustig, de windrichting is veranderlijk en de temperatuur is overdag 20 C. Mogelijk komen we deze week weer op Tenerife.

Via Tenerife naar La Gomera

San Sebastian de La Gomera, dinsdag 31 januari 2017

We zijn hier nu een week en we hebben besloten om nog wat langer te blijven. Het is hier heel mooi en heel anders. Geen witte high-rise appartementen tegen de rotsen geplakt. Geen rood verbrande hard-core toeristen met tattoos en pullen bier, die dag en nacht een zonnebril dragen, overdag tegen de zon, ’s nachts tegen het neonlicht. La Gomera is veel meer een wandel-eiland, bebouwd in Canarische stijl en met een uitgebreid netwerk van bewijzerde wandelpaden. Wel blijkt enige oefening nodig. Het eiland is ruig en alle paden  gaan stijl omhoog of stijl omlaag.

Op maandag 23 januari waren we om 8:00 uur uit Puerto de Morgan op Gran Canaria weggevaren. Met 16 to 23 knopen wind uit NNO tot NO varen we naar de zuidoost kust van Tenerife waar we om 16:00 uur vastmaken in Puerto San Miguel. We vinden de grote apartementen complexen met obligate restaurants en souvenir winkeltjes niet zo interessant en woensdag 25 januari gaan we al weer op weg naar La Gomera, het volgende eiland. Er is weinig wind en de motor blijft bij staan.
Toen we halverwege de oversteek het grootzeil wilden wegrollen, bleek de wartel in de top van de mast muurvast te zitten. Geen beweging in te krijgen. De wartel wilde niet meer draaien en ook niet naar beneden. Omdat we liever niet met vol grootzeil de haven in wilden lopen, hebben we besloten om de zeillatten uit het zeil te halen en heeft Wilma Thijs naar het topje van de mast gehesen om het zeil los te snijden. Gelukkig was het rustig weer. Intussen werden we in de gaten gehouden door een drietal heuse walvissen, die een stukje met ons meezwommen. Door de spanning helaas vergeten foto’s te maken. Het is echter gelukt om het zeil aan dek te krijgen en we hebben het zelfs opgevouwen en in de zeilzak gekregen. Wel hebben we even tijd nodig gehad om weer bij te komen.
De volgende dag eerst maar eens advies gevraagd aan Rake-Rigging in Medemblik en aanwijzingen gekregen hoe we wartel uit de mast zouden kunnen krijgen en eventueel van nieuwe lagers zouden kunnen voorzien. Een hele klus. Op advies van Michel de Nijs van Rake ook contact gezocht met Danillo van Nordest-Canaries op Tenerife en via hem in contact gekomen met Darren Lee, rigger, hier in San Sabastian, die de volgende dag meteen is komen kijken. Het lager bleek niet kapot, maar vast te zitten door vuil, mogelijk heel fijn zand, overgewaaid uit de Sahara. Met veel water hebben we het vuil er uit gespoeld en bleek het lager weer soepel te draaien zonder merkbare schade. Darren helpt ons ook aan een zeilmaker die het doorgesneden top-oog weer weet te repareren.

Intussen genieten we van San Sebastian, sinds de 15-de eeuw het vertrekpunt bij uitstek voor de oversteek van de Atlantische Oceaan. Ook hebben beroemde piraten hier huisgehouden, zoals bijvoorbeeld Jean Capdeville, Francis Drake of de gevreesde Van der Does, in eigen land veelal gezien als helden.
Christopher Columbus ankerde hier in de baai op 12 augustus 1492 met de Santa Maria voor de laatste voorbereidingen voor zijn reis naar de nieuwe wereld. Columbus zou er nog een paar keer terugkomen, niet in de laatste plaats omdat hij een speciale relatie had met de gouvernante van het eiland, Beatriz de Bobadilla, die woonde in wat nu het stadhuis is.

Met de bus gaan we naar de plaatsjes op het eiland om  vandaar enkele van de talloze wandel routes te lopen. Vanuit El Cercado lopen we route 18. We verbazen ons erover dat we zoveel wandelaars tegenkomen tot we ontdekken dat we de route in de tegenovergestelde richting lopen. Het verklaart ook dat de bewijzering de verkeerde kant op staat. Met maps.me vinden we echter uitstekend onze weg. We bereiken zelfs bijna het hoogste punt van het eiland (1487 meter) en kunnen Tenerife met de Pico del  Teido (3718 meter, hoogste berg van Spanje) goed zien.

Costa Canaria

Puerto de Mogan, 21 januari 2017

Puerto de Mogan is de meest westelijke plaats van de Costa Canaria, de toeristische kuststrook langs de zuidkant van het eiland Gran Canaria. Puerto de Mogan verschilt eigenlijk niet van de andere plaatsjes langs deze kust. Het is steeds een combinatie van accommodaties, winkeltjes, cafés en restaurants.

De kust rijst hier stijl uit de oceaan. Anders dan high-rise hotels zijn hier  high-rise kusten. De appartementen lijken tegen de rotsen aangeplakt. Ze zijn wel vele verdiepingen hoog. Ervoor liggen prachtige gouden strandjes in beschutte baaitjes.
Komend vanaf Pasito Blanco zijn we eerst Arguineguin voorbij gevaren en voor anker gegaan voor het strand van Anfi del Mar, 5 mijl verder. Uitstekende ankerplek, helder water, weinig wind en zonnig weer. Met het bootje gaan we naar de kant voor een pilsje. In de marina mogen we onze dingy even stallen.
De volgende ochtend weer anker op, om verder te varen langs Puerto Rico, een reusachtig grote  vakantie-plek, met twee marina’s, die er nogal lawaaierig uitzien. We varen verder en ankeren voor de haven van Puerto de Mogan.

Puerto de Mogan is wel een beetje anders dan de overige plaatsen langs de Costa Canaria. Oorspronkelijk een klein vissersdorp, is het een van de oudere plaatsen langs de kust. Het ligt aan de monding van een riviertje. Het dal was al meer dan 1700 jaar geleden bewoond. Rond de haven ligt een leuk dorpje met witte huisjes en een kleurige versiering. Vooral de vele bloemen zorgen voor een prachtige sfeer. In de marina kunnen we gemakkelijk aan de kant en onze dingy aan een stijger stallen.