Weer terug aan boord
Curacao, zondag 13 november 2011
We zijn weer terug aan boord. Thijs al 3 weken en Wilma sinds donderdag. We hebben nieuwe antifouling (Micron 66) laten aanbrengen in de hoop dat die effectiever is dan de AWLgrip antifouling die er op zat, de klapschroef en de propellers van de boegschroef gedemonteerd schoongemaakt ingevet en voorzien van nieuwe anodes, alle afsluiters gesmeerd en de lekkende afdichting van de roerkoning vervangen. Die was behoorlijk versleten. Ook hebben we een huiddoorvoer vervangen, die speling bleek te hebben. Een grote ventilator aangeschaft voor wat verkoeling aan boord (tip van Huib Jan). Tenslotte de romp nog een keer in de was gezet, zodat Luna Verde op 8 november glimmend te water kon. Dat is ongeveer een week later dan gedacht maar we hebben de tijd.
Inmiddels staat nu ook de Seaquest hier bij Curacao Marine op de kant. Na een heel gezellig weerzien toch ook weer afscheid moeten nemen om in januari samen de World ARC te beginnen.
In het water is Luna Verde minder heet en weer leefbaar. De koelkast doet het weer en ook de airco. De motor, de generator en de watermaker krijgen een grote beurt. Nieuwe olie, impellers en filters. Ook maken we de lagers van de lieren schoon. Omdat ons kooktoestel gesneuveld was onder een vallende afdekplaat, hadden we een nieuw besteld. Nu drie-pits in plaats van vier. Blijkt precies te passen op de plaats van de vorige, en voldoet met de drie pitten beter. We zijn er blij mee.
Niet zo blij zijn we met het rubber in de naden van het teak. Op het achterdek blijkt het rubber in diverse naden week geworden en zo hier en daar verdwenen. De naden moeten schoon gekrabd en opnieuw met rubber gevuld worden. Dat is een hele klus, die we graag uitbesteden aan de houtafdeling hier op de werf. We hopen dat ze er spoedig tijd voor vinden.
Intussen vermaken we ons prima op Curacao, we genieten weer van het leven aan boord en ontmoeten oude bekenden. We gaan gezellig stappen met Pauli en Tjebbe van de Minor, die hier zojuist zijn aangekomen na een pauze in Trinidat, en we nemen rustig de tijd om onze klussenlijst verder af te werken.
Tot begin november naar Nederland
Eindhoven, vrijdag 5 augustus 2011
We nemen nu echt voor drie maanden afscheid van Huib Jan, Jannet, Maren en Linde van de Seaquest. Het vooruitzicht straks weer samen verder de wereld rond te zeilen maak veel goed.
Het hoort een beetje bij het varen, vrienden maken en weer afscheid nemen. Bij het happy hour op Spaanse Water zeggen we velen vaarwel. De kans is groot dat we ze later ergens op de wereld weer tegen zullen komen.
Van het Spaanse Water varen Thijs en Huib Jan de boot naar Willemstad. We roepen Fort Nassau op kanaal 12 en op het momet dat we aankomen vaart de bootjesbrug al open. Even later meren we af bij Curacao Marine.
Op 25 juli gaat de boot de kant op. Wilma is dan al weer in Nederland en Thijs neemt nog een week voor klussen met de monteurs van de werf.
Als het gelukt is om het roer te laten zakken, blijkt dat de afdichting behoorlijk versleten is door afzetting van kalk en zout. We maken alles schoon en plaatsen nieuwe seals. Ook blijkt er een kogelkoppeling aan het kwadrant versleten. Die gaat mee naar Nederland voor vervanging.
We demonteren de klap-schroef, maken alles netjes schoon en vervangen de anodes. De props van de boegschroef gaan eraf om de tunnel schoon te kunnen maken. Door zware aangroei was de stuwdruk al behoorlijk afgenomen.
Op het droge is ook een mooi moment om alle afsluiters weer gangbaar te maken. We vervangen een huiddoorvoer die een los blijkt te zitten.
De start- en service-accu’s blijven verbonden met acculaders. Een ontvochtiger loost het condenswater door de opening van het log. Verder sluiten we alles af.
Hoewel de voorzieningen op de werf uitstekend zijn is het leven op de kant zonder douce en toilet, zonder koelkast en airco niet echt aangenaam. Als de boot aan de buitenkant nog een keer helemaal in de was is gezet en de binnenkant is volgespoten met insectenverdelger vertrekt ook Thijs naar Nederland.
Begin november zijn we weer terug…..
Curacao
Spaanse Water, zondag 17 juli 2011
‘s Ochtens werken we hard om schoon schip te maken. Thijs de buitenkant, Wilma binnen. ’s Middags is het daar te warm voor. Dan verkennen we Curacao. We maken een stadswandeling door Punda en Otrobanda, de oudste wijken van historisch Willemstad en lopen nog een keer over de drijvende Koningin Emma Brug over de St Annabaai, die de wijken verbindt. Best mooi die Nederlandse koloniale architectuur met zijn gekleurde huizen, gebouwd van koraalsteen, gepleisterd en geschilderd. We zijn erg onder de indruk van het Museum Kura Hulanda, met zijn beeldentuin en de indrukwekkend gedocumenteerd geschiedenis van de slavernij in de Carribean. Willemstad is op de werelderfgoedlijst van Unesco geplaatst.
Ook gaan we naar Albert Hein in Zeelandia en naar het winkelcentrum in Zuikertuintje. Bij het Plein Cafe genieten we van een biertje en de daghap voor een tientje.
Curacao heeft ook veel leukje strandjes, waar het gezellig zwemmen is en resorts met palmen, parasols en strandbedden, waar het nu niet erg druk is.
Elke dinsdag en vrijdag ontmoeten we veel zeilers bij het happy hour in de vissershaven. Het is een bonte mengelmoes van jong en oud, van vertrekkers die nu het orkaanseizoen afwachten en net als wij even naar Nederland teug gaan, van zeilers die al jaren op de Carrieb rondzwerven, maar ook mensen die al een paar keer de wereld zond zijn geweest. We horen veel boeiende verhalen.
Op donderdag 14 juli worden we vreselijk verrast met de komst van de Seaquest en crew naar het Spaanse water. Jannet, Huib jan, Maren en Linde komen met omi Ingrid van Bonaire naar het Spaanse Water voor de verjaardag van Thijs. En dat wordt heel erg gezellig. Er zijn cadeautjes en er wordt uitbundig gezongen. We trekken een paar dagen met elkaar op, we bezoeken strandjes en musea en genieten volop.
.
.
.
.
Curacao
Curacao, donderdag, 30 juni 2011
Op vrijdagochtend 25 juni om acht uur klaren we uit op Bonaire en varen naar de marina om te tanken. Om half elf, precies op de afgesproken tijd, komt de douane. Ze constateren dat de belastingvrij ingevoerde onderdelen voor de roerafdichting nog aan boord zijn en betalen de borgsom terug. Alles is in orde. We zijn een “schip in transit”.
Maar we vertrekken nog niet. Eerst afscheid nemen van Huib Jan, Jannet, Maren en Linde van de Seaquest. Na drie maanden met elkaar te hebben opgetrokken valt dat niet mee. Met goed gevoel voor drama worden we verrast met een aubade van Jan Berend Bazuin uit Schiermonnikoog. We hadden Jan Berend eeder ontmoet en al diverse nummers uit Wilma’s smartlappenbundel gezongen. We klinken op een spoedig weerzien.
De volgende ochtend toeteren we elkaar om acht uur vaarwel en tot ziens. Met 25 knopen wind in de rug en golven van 2 meter gaat het naar Curacao. Onder de 7 knopen blijkt het roer niet te lekken, maar daarboven komt er dik twee liter per uur naar binnen. Dankzij het nieuwe afvoergootje loopt dat lekwater nu netjes naar het loosputje en wordt automatisch overboord gepompt. Op Curacao gaan we de nieuwe afdichting monteren.
Rond het middaguur varen we het Spaanse water in. We wilden het eerst wat verkennen, maar met uitschieters van 30 knopen wind, en vrijwel geen bakens bij de ondiepten, houden we het snel voor gezien. Om 2 uur maken we vast bij Seru Boca Marina onder de Tafelberg in een beschut hoekje van het Spaanse water. We hebben walstroom en water en kunnen genieten van de luxe van de airco aan boord zonder dat de generator loopt.
Barbara en Henk van de Rapy komen ons welkom heten. Dankzij hun aanwijzingen weten we de volgende ochtend de bus naar Willemstad gemakkelijk te vinden. De douane is in Punda en in Otrobanda is de immigrate. Het inklaren is een ware expeditie, maar we nemen er rustig een dag de tijd voor. We zijn toch van plan om hier een maandje te blijven voordat de boot de kant op gaat en we voor drie maanden naar Nederland gaan.
In Seru Boca is het erg rustig. We gaan zwemmen bij het strandje van de Hyatt, maar verder is er eigenlijk helemaal niets te doen. Aan de andere kant van het Spaanse water, bij de vissershaven, is er happy hour op dinsdag en op vrijdag en duurt de hele avond. We ontmoeten er veel bootjesmensen.
We huren een auto voor een maand. Hij rijdt en heeft airco. Hij heeft ook veel deuken, zoals de meeste auto’s hier, en een vrolijk nummerbord met de kleurige huisjes van de Handelskade erop. We gaan het eiland verkennen.