Van Kaapstad naar St. Helena

St. Helena, zondag 29 december 2013

Het is vroeg in de ochtend van zondag 29 december als we na 1747 mijl aankomen bij Jamestown, St Helena. De laatste dag hadden we de zeilen gereefd om niet te snel te gaan en in het donker aan te komen. We melden ons na zonsopkomst bij St Helena Radio. Met Britse charme worden we ontvangen. Er wordt een bootje geregeld, om ons te helpen met het vastmaken aan een meerboei. Er liggen 25 nieuwe boeien, waarvan er nog maar 5 bezet zijn. Om 9:00 uur worden we door hetzelfde bootje opgehaald om in te klaren bij Customs en bij Immigration, die daarvoor speciaal zijn opgetrommeld (het is zondag). We worden er door de havenmeester in zijn auto naar toe gebracht. Omdat het zondag is, blijkt verder alles gesloten. Er is zelfs nergens een lunch te krijgen, tot we bij Anna’s Place de bazin bereid vinden om voor ons een hamburger te maken. Afrekenen doen we morgen als we bij de bank wat geld gewisseld hebben.

We hebben wel erg genoten van een hele mooie oversteek. Dinsdag 17 december zwaaiden we Wilma uit in Kaapstad en namen we voor even afscheid van onze vrienden, die een maand later zullen volgen. De volgende dag gaan Thijs en Sander nog diesel tanken en vertrekken dan rond het middaguur. Alle voorraden waren aangevuld. Veel verse groente en vers fruit.
Er was net een depressie gepasseerd over Kaapstad en er stond nog een stevige wind van 25 tot 30 knopen en een steile zee. De eerste twee dagen ging het dan ook behoorlijk wild, maar we schoten wel goed op met daggemiddelden van 194 en 195 mijl.

Al snel na vertrek lijkt de koelkast het voor gezien te houden. We vermoeden een verstopping. Nadat we de verdamper met heet water goed warm hadden gemaakt, blijkt hij het weer te doen. Ook de generator weigert een keer te starten, vermoedelijk door problemen in de brandstoftoevoer. Nadat we de magneetklep van de brandstof weer gangbaar hadden gemaakt door er stevig tegen aan te kloppen doet hij het verder prima.

Zoals verwacht werd het de volgende dagen iets rustiger met wind varierend van 12 tot 25 knopen en veel bewolking. ’s Nachts was het nog fris en als de maan achter de wolken verdween, werd het aarden donker, geen horizon te zien. Ondanks dat we ’s nachts reven, schoten we  goed op met dag gemiddelden van ca. 180 mijl.

We houden een wachtschema aan van 4 uur op en 4 uur af. Sander weet elke dag heerlijke maaltijden te maken met de verse ingredienten, die er aan toe zijn om opgegeten te worden.

Op de Indische oceaan kregen we nog veel vliegende vis aan dek. Nu vinden we ’s ochtens slechts een enkel visje en aan onze lijn hebben we nog niets gevangen.

Met Kerstmis neemt de wind echt af en varieert dan tussen 8 en 15 knopen. Ook de zee wordt vlakker. Er blijft een lange deining. We bellen de familie in Nederland. De Seaquest belt ons uit Kaapstad met een Vrolijk Kerstfeest. Het kerstgebak en de chocolade, die we meekregen, smaken uitstekend. En bij het kerstdiner tracteren we onszelf bij hoge uitzondering op een glaasje wijn.

De rest van de oversteek blijft het windkracht 3 tot 4 uit ZZO en wordt het elke dag wat warmer. Twee dagen sturen we een hogere koers om te kunnen varen met de Code Zero.

Daarna gaan we verder, pal voor de wind, onder grootzeil en uitgeboomde genua. We leggen ca. 145 mijl per dag af. De meeste mijlen komen door Sander. ’s Nachts, als hij wacht heeft, draait de wind steeds iets naar het oosten en neemt toe. We gaan dan even racen om de volgende ochtend weer rustig verder te gaan als Thijs de wacht overneemt