Van Lagos naar Olhao

Olhao, dinsdag 5 september 2017

Gister voor anker gegaan achter Ilha da Culatra. Het lijkt hier erg op de Waddenzee, maar dan aan de Algarve. Het is erg lekker weer. Zonnig met een zacht briesje en het water is 24 °C. Het verschil tussen hoog en laag water is hier 3 meter, maar omdat we op het wantij liggen, stroomt het niet erg hard rond de boot en kunnen we veilig zwemmen.

Bij wijze van afscheid zijn we zaterdag nog even sardientjes gaan eten bij ons favoriete vis restaurant aan de haven van Lagos en zondag zijn we vertrokken. De generator en de watermaker, die we voor vertrek naar Nederland geconserveerd hadden, hebben we weer operationeel gemaakt. De laatste was is gedaan en alle voorraden zijn weer aangevuld. We kunnen er zeker weer een maand tegen.

Het plan is om eerst langs de Algarve te hoppen. De eerste dag maar een klein stukje tot Portimão. Onderweg gaan we nog even de lagune bij Alvor in, maar het is er te ondiep om door te varen naar een beschut ankerplekje. We ankeren iets verder voor het strand, in de havenkom van Portimão. Daar kunnen we zwemmen rond de boot. Het is ook een prachtige gelegenheid om onze verse zeebaarzen te grillen op de barbecue.

Het weer hier aan de kust is redelijk stabiel. Zonnig en warm, 25-28 °C,  ’s ochtens weinig wind, ’s middags aantrekkend tot krachtig of hard, meestal uit noordelijke richting. Zo ook als we van Portimão verder gaan in de richting van Cabo de Santa Maria, alleen komt dan de wind in de middag eerst uit het zuiden en draait vervolgens naar het noordwesten om toe te nemen tot windkracht 6.

Dat schiet wel lekker op en het is ook nodig, want we zijn te laat om met hoog water bij Santa Maria de Ria Formosa in te varen. We zullen dus de ebstroom tegen krijgen. Als we aankomen staat er al een stevige eb van 4 knopen en varen we langzaam naar binnen over onstuimig water. Eenmaal binnen in de lagune keert de rust terug. We komen in een wadden-achtig gebied met mooie eilanden en veel vogels.

Er valt hier veel te zien. We denken er zeker een week te blijven.

 

 

 

Lagos

Lagos, Portugal, dinsdag 8 augustus 2017

Twee dagen lagen we achter ons anker voor het strand van Lagos, Meia Praia. ’s Ochtends zwemmen we rond de boot. ’s Middags gaat het hier hard waaien, uit het noorden, wat zorgt voor een aangename verkoeling.

Dan naar de marina, waar we boekten voor een maand. We willen straks ook nog even terug naar Nederland.
In de marina krijgen we een prima plaatsje met de boeg naar het noorden, recht in de wind, die elke middag stevig blijft aantrekken.
We blijken vlak bij de Windsurf van Peter en Marianne te liggen. Een leuk moment om weer eens heel gezellig bij te praten.

Prima plek ook om het reparatielijstje af te werken. Lekkende pomp van de WC-inlaat vervangen, luchtfilter van de motor schoonmaken, watermaker conserveren en het zout-water koelsysteem van de generator spoelen met schoonwater en vullen met anti-vries als corrosie bescherming. Verder vervangen we drinkwaterfilters en bestellen we een nieuw blokrooster voor in de douche.
 Bij de buren voert een duiker reparaties uit aan het onderwaterschip. Wij vragen hem om ook onze schroef te inspecteren. De zink-anodes blijken aan vervanging toe en hij maakt de schroef meteen even schoon.

Met de bijboot gaan we naar de stranden van Ponta da Piedade, vlak ten westen  van Lagos. Kleine strandjes, tussen de rotsen ingeklemd. Het water is glashelder en kleurt er sprookjesachtig groen.
De westkust van de Algarve is over de gehele lengte een natuurreservaat. Het landschap is indrukwekkend en ongerept. Met een huurauto rijden we van Sagres, aan de zuidwestpunt van de Algarve naar het noorden langs de stranden van Carrapateira, waar we voor de lunch een schotel inktvis delen. De deining van de Atlantische oceaan geeft hier een prachtige branding.
Verder noord bij Arrifana zijn de golven nog hoger. De plaats is dan ook zeer geliefd bij surfers. Wij pauzeren aan het strand.
Daarna rijden wij door tot Odeceixe, tegen de hellingen van het riviertje de Seixe. Een simpel plaatsje, zonder luxe, met fris gekleurde geveltjes. Als we er aankomen beginnen  de restaurantjes net vol te lopen.

Op zoek naar wind

Lagos, zaterdag 29 juli 2017.

Het is zondag 23 juli als het koudefront ver genoeg weg is en het ernaar uitziet dat we in 6 dagen van Punta Delgada naar Lagos zouden kunnen varen. Dat front veroorzaakte een oostelijke wind, waar we recht tegenin zouden moeten kruisen. Nu is de wind weg en moeten we eerst twee dagen motoren om onder het Azoren-Hoog uit te komen en dan de rest van de tocht met ruime wind van de Portugese Noord naar Lagos. We willen nu gaan, omdat er later een uitloper van het Azoren Hoog ontstaat in de richting van Noord Spanje, waardoor de wind op onze route naar Lagos verdwijnt en er minstens een week stilte ontstaat op 37 °Noorderbreedte. Daar willen we niet op wachten.

Zondag om 10:00 uur nemen we afscheid van Mike en Jeannette van de Dutch Link, die we aan de steiger in Punta Delgada ontmoetten.We zullen hen zeker vaker tegenkomen.

De eerste paar uur van de reis worden we geholpen door een zuidelijke wind, afkomstig van de buien ten noorden van ons. Als die verdwijnen, is er geen wind meer en sturen we in oostelijke richting verder op de motor.

Om middernacht halen we met de Iridium telefoon een nieuwe grib-file op. Het blijkt, dat we  eerder wind op kunnen pakken als we toch wat zuidelijker gaan. Dat doen we en om 9:00 uur op maandag ochtend zeilen we weer, nu 40 ° hoog aan de wind. We blijven dat doen. De automaat stuurt op de wind. We varen onder 15 ° helling met een schijnbare wind van 16 knopen, 12 knopen ware wind. De zee is wisselend. Meestal gaan we rustig door de aanlopende golven. Soms ook maken we rake klappen en rolt er massief water over dek en kajuit. Door de buiskap blijft het droog in de kuip.

Dinsdag ochtend 25 juli komen we onder een dek van stapelwolken. De zee wordt erg knobbelig. De wind valt even weg, de motor gaat aan, maar op het einde van de ochtend zeilen we weer, 40 ° aan de wind, 15 ° helling.

Drie dagen zeilen we zo, ca. 150 mijl per etmaal. We moeten wel voortmaken, want we worden achter opgezeten door een uitloper van het hogedrukgebied, met het vooruitzicht van een week zonder wind. We hopen in het gebied met 10 – 15 knopen wind te kunnen blijven zeilen tot we in zuid Portugal zijn.

We realiseren ons nu dat we nog nooit eerder zo lang achter elkaar zo hoog aan de wind gevaren hebben. Aan de helling van de boot zijn we snel gewend, maar de harde klappen op de soms erg steile golven zijn niet echt leuk, vooral als je probeert te slapen en het gevoel krijgt dat het verstandig zou zijn om je op het bed vast te binden. Ondanks medicatie wordt Wilma anderhalve dag geplaagd door zeeziekte. We overwegen even om naar Madeira af te buigen, maar dan draait de wind op donderdag avond iets naar het noorden zodat we kunnen afvallen tot 50 ° aan de wind. Het leven aan boord wordt meteen een stuk aangenamer. Voor ons comfort draaien we nog een rifje in het grootzeil en zo varen we met 6 to 7 knopen de nacht door.

De volgende ochtend is er mist met motregen. Erg  praktisch, omdat het zout van het dek afspoelt. De wind komt ook steeds ruimer in.

De laatste 40 mijl trekt de wind verder aan tot windkracht 6 uit het noorden. We stuiven zo op het einddoel af. Net voordat het donker wordt, bereiken we het verkeersscheidingsstelsel van Cabo S. Vincente, dat we haaks kruisen, zoals het hoort. Er is veel scheepvaart, vinden we, misschien wel omdat we daar niet meer zo erg aan gewend zijn.

Zonder onze koers te hoeven veranderen, schuiven we tussen de passerende scheepvaart door. Na de kaap komen we in de acceleratie zone en wordt het nog even windkracht 7. Dan valt de wind weer bijna helemaal weg en om 05:00 uur zaterdag ochtend ankeren we voor het strand van Lagos.

Windkracht 8 langs Portugal

Punta Delgada, Soa Miguel, Azoren, donderdag 20 juli 2017

Hier kunnen we met rustig weer wachten tot we de 900 mijl naar Lagos aan de zuidkust van Portugal aangenaam kunnen oversteken met een stevige knik in de schoot. Diverse fronten verstoren nu nog even het mooie weerbeeld. De verwachting is zelfs, dat het straks met kracht 8 waait uit het noorden langs de Portuguese kust. We blijven daarom nog maar even op Sao Miguel, midden onder het Azoren hoog.

Vorige week maandag rond het middaguur uit Velas vertrokken voor 140 mijl naar Punta Delgada. Zoals verwacht weinig wind. We hebben 6 uur gezeild en de Code-zero, onze lichtweer genua, weer eens met plezier gevaren. Na 24 uur, waarvan dus 18 op de motor,  vonden we hier een prima ligplaats, vlak bij de Faja Lobi van Theo en Michelle, die hier al een tijdje waren en op het punt stonden om verder te varen naar Horta. We praatten meteen gezellig bij.

De marina is betrekkelijk nieuw en in  afwachting van toenemend toerisme wat overmoedig aangelegd. Hoewel de grootte wat onbehagelijk aanvoelt, liggen we vrijwel in het centrum van Punta Delgada, een heel gezellige stad, waar het nu hoogseizoen is geworden. Op de culturele agenda van Punta Delgada staan diverse concerten met een overweldigende bezetting en allemaal in de openlucht. Het is het VI-de festival van de Musica No Colegio. We genieten van een avondje “Weens”, en avond koralen en een avond opera fragmenten met Elisabete Matos (sopraan).

Met een huurauto rijden we in twee dagen het eiland rond. Sao Miguel is veel groter dan de andere eilanden van de archipel en er is veel te zien, tenminste als je niet in de wolken terecht komt zoals wij bij een bezoek aan het kratermeer Lagoa do Fogo, waar we een prachtig uitzicht gehad zouden kunnen hebben als er geen potdichte mist geweest was.

Bij het Lagoa de Fumas hadden we meer geluk. Langs de rand van het meer zijn heet water bronnen waaruit stoom omhoog spuit.

Bijzonder indrukwekkend vonden we Sete Cidades, gelegen op de bodem van een krater naast het “blauwe” en het “groene” meer en omgeven door uitbundig begroeide steile kraterwanden. De weg ernaartoe slingert omhoog en weer omlaag en is al even indrukwekkend.

Sao Miguel claimt de enige theeplantage te hebben in Europa. Voor we teruggaan naar de boot brengen we er een bezoekje en laten we de gewelddadige rust, die er van zo’n plantage uitgaat, lekker over ons heenkomen.

We zullen vast nog veel wandelen op dit mooie eiland in afwachting van gunstig weer om verder naar Portugal te varen.