Sao Jorge

Velas, Sao Jorge, Azoren, maandag 10 juli 2017

Van Horta eerst naar Velas, 20 mijl op de motor, geen wind, prachtig zicht op de eilanden Faial, Pico, Sao Jorge en Terceira in de verte. Een half uur voor aankomst bellen we weer de havenmeester en net als de vorige keer heeft hij ons al zien aankomen.
De havenmeester van Velas is een superhavenmeester. Hij doet ook Immigratie en Douane en functioneert ook nog als toeristenbureau. Op zijn computersysteem houdt hij nauwkeurig bij welke schepen zijn uitgeklaard voor Velas, waar ze vandaan komen en wat de afmetingen zijn. Op de AIS houdt hij bij wanneer die schepen verwacht worden en zo maakt hij elke dag een ligplaatsenplan. Hij heeft dan ook een hekel aan boten zonder AIS, want die sturen zijn planning in de war.
Dit keer heeft hij voor ons bedacht dat we aan de kop van steiger A moeten gaan liggen. De mooiste plaats van het haventje. We voelen ons weer verwend.

Het is midden in de “Culturele Week van Velas”. Een soort grote braderie, met ook optredens van diverse artiesten en een DJ tot vroeg in de ochtend. Het zijn niet de eerste de beste artiesten. Wij genieten van een super optreden van Anna Moura, fado zangeres, begeleid door haar eigen orkest. Het is erg druk. Ook bewoners van naastliggende eilanden zijn voor deze gelegenheid hiernaartoe gekomen.
Op zaterdag en zondag is er de Horta-Velas-Horta zeilrace. Een informele race, want het gaat uiteindelijk om de feesten, en op de kade naast de marina is er een traditioneel stierengevecht, met de stier aan een touwtje (Tourada a Corda).

Ongeveer een uur na zonsondergang beginnen de honderden Cagarro’s (Kuhl’s pijlstormvogels, of Calonectris borealis),  die nestelen in de rotsen boven de haven, luid te roepen terwijl ze cirkelen boven de haven op zoek naar hun nest. Tegen middernacht houd het lawaai op. Het begint weer in de vroege ochtend. Deze vogel komt vooral voor op de Azoren.

Zondag onttrekken we ons aan het feestgedruis en huren we een auto. We rijden het eiland rond.
Anders dan in Pico, waar vrijwel alle helling zijn ingericht voor wijnbouw, zijn hier de hellingen begroeid met mals groen gras. Grazige weitjes, netjes omzoomd met hagen van Hortensia, worden begraasd door vrolijke koeien. Nu begrijpen we pas echt goed waarom er op Sao Jorge zoveel lekkere kaas te krijgen is. Als ze de weg voor ons versperren wachten we geduldig tot ze opzij willen gaan.

Rondom Sao Jorge liggen onderaan de steile kliffen een 40-tal Faja’s, vlakke gebieden, grenzend aan de oceaan, gevormd door uitstromende lava en afbrokkelende rots. Indrukwekkend en mooi. Ook boeiend zijn de natuurzwembaden, aangelegd tussen de rotsen onder aan de kliffen, waar Wilma uiteraard met veel plezier gebruik van maakt.

Maandag rond het middaguur vertrekken we met het gevoel dat we zeker nog eens terug zullen komen. Het is een etmaal Zeilen naar Ponta Delgada op Sao Miguel. Er is weinig wind.

 

Tot ziens Horta

Horta, Faial, Azoren, donderdag 6 juli 2017

Tot ziens Horta. Morgen gaan we weer verder langs de andere Azoren richting Sao Miguel. Het was hier opnieuw leuk. Mooi weer, prachtig eiland, lekker eten en vooral gezellige mensen. Vrijwel iedereen heeft een oversteek van meerdere weken achter de rug en iedereen heeft ook weer een oversteek van meerdere weken voor de boeg. We wisselen ervaring uit en maken nieuwe plannen. Dit jaar zijn er alweer meer dan 800 boten op Horta langs geweest. Ook een groot aantal Nederlanders. We hebben oude bekenden ontmoet en nieuwe vrienden gemaakt.

Morgen komen hier de eerste boten aan van de Les Sables – Horta race, Class40-boten, die 300 to 400 zeemijlen per dag doen. Twee keer zo snel als wij, voortdurend surfend over de golven. Niet echt comfortabel maar wel erg snel. Wij maken graag plaats voor ze en verhuizen naar Velas, 20 mijl verder.

Flying Swan bemanning op Luna Verde

Horta, donderdag 15 juni 2017

Op 6 juni arriveerden Willem en ik op uitnodiging van Thijs en Wilma om een dikke week met hen in de Azoren te zeilen. Een fantastisch aanbod omdat we hier al eerder met onze boot de Flying Swan waren en er in de naaste toekomst geen plannen zijn om hier met eigen boot naar toe te zeilen.

Het weer was aanvankelijk matig, bewolking en wind, wat voor ons geen enkel probleem was. We waren op Horta en er is genoeg te herinneren en opnieuw te beleven. Allereerst gingen Thijs en Willem gewapend met blikjes verf naar de oude kademuur om hun wandschilderingen van eerdere bezoeken bij te werken.

Op 8 juni vertrokken we met de Ferry naar het tegenovergelegen Pico, huurden daar een  autootje en crossten het hele eiland over. Prachtige vistapoints, vele cappuccino’s, een fantastisch walvismuseum. Thijs werd kampioen achteruitrijden op een steile helling waarna Wilma en ik amechtig nog uren in de rook van een slippende koppeling zaten.

’s Avonds na Pico gegeten in een supergezellig restaurantje in Horta waar Wilma en ik de allerlekkerste gegrilde octopus ever aten terwijl Thijs en Willem zich aan squids en steak tegoed deden. 9 juni was het regenachtig dus naar de supermarkt, gewandeld door Horta en geborreld bij Peter Sport waar Willem tot zijn grote verrassing zijn in 1980 opgeplakte stickers weer terug vond!

10 juni een prachtige zeiltocht van 20 mijl naar Sao Jorge. Wilma en ik op het achterdek in de zon en de mannen zeilen. Dat wil zeggen Thijs voortdurend in de weer met meters en computer terwijl Willem de zeilen bijstelde. Vlak voor de ingang van Velas bleek dat het grootzeil niet meer opgerold kon worden in de mast. Na verschillende pogingen bonden Thijs en Willem het zeil rondom de mast zodat we toch naar binnen konden in de kleine haven onder de imposante rotswand. Terwijl Wilma en ik inklaarden waren de schipper en zijn eerste matroos toch nog wel even bezig om Thijs de mast in te hijsen die tekeer ging met siliconenvet rondom de wartel zodat het zeil nu weer als een zonnetje gehesen kan worden.

’s Avonds deden Willem en ik de afwas en gingen Thijs en Wilma een loopje doen. Terwijl wij zaten te wachten met de koffie belandde het stel in een processie, kocht Thijs voor een vermogen lootjes waarmee je een haakwerkje kon winnen en kwamen ze in het donker om 10 uur weer eens aan kachelen!!

11 juni 50 mijl motor-zeilend naar Angra do Heroismo op het prachtige eiland Terceira.
 Dinsdag 12 juni maakten we met de lijnbus 2 een leuke tocht over de oostkust van het eiland naar Raia da Vittoria. Prachtige uitzichten over de oceaan, de vruchtbare akkers van het eiland en de vaak schitterende huizen. Op het eindpunt aangekomen gewandeld, zal niemand verbazen! naar de Marina waar weer bootjes gekeken moesten worden maar waar ook een lekker koud biertje werd verorberd. ’s Avonds een enorme klim steil naar boven waar we op een kerkpleintje verrast werden met een kleine processie en een heuse folklore dans met zang!
13 juni deden we cultureel in Angra en bezochten het schitterende Convento de San Fransisco waarin het historisch museum is gevestigd. Smaakvol museum annex prachtige kerk met gratis een orgelconcert van de broer van Maarten van Rossum! Heerlijk aan de witte wijn in het café aan de haven en ’s avonds cappuccino’s met slagroom van Thijs en het journaal op de iPad.

Op 14 juni de tocht der tochten terug van Terceira naar Horta. Weerman Thijs had al dagen alle apps en computerprogramma’s uitvoerig bestudeerd maar kon toch niet voorkomen dat er een koers werd uitgezet boven Sao Jorge langs 75 mijl tegen de wind in naar Horta!!! Bij ieder verandering van koers draaide wind tegen met ons mee. Ai ai dat viel aanvankelijk niet mee, hoge golven, koud maar gelukkig brak de zon door wat het geheel wat vriendelijker doet ogen. Achter de kap van de Luna Verde was het goed te doen en na 13 uur varen een keer aangekomen ging de macaroni en goed in en gingen we om 10 uur bekaf te kooi.

Vandaag de laatste dag een heerlijk relaxdagje op Horta. Heerlijk ontbijt van Wilma (hiermee werden wij iedere dag verwend!) in de kuip in de zon. Wat wil eens mens nog meer!!

Vanavond afscheidsborrel bij Peter Sport en gezellig uit eten aan de haven.
We hebben genoten van de prachtige Luna Verde, van de gezelligheid van Thijs en Wilma en van de fantastische Azoren waar we zo verknocht aan zijn!

Martine en Willem

Horta, Pinksteren

Horta, dinsdag 6 juni 2017

Het wordt hier steeds gezelliger. De Nostress met Maarten en Thea, die we op St. Maarten ontmoetten, is op de terugweg en maakt hier een stop. De Slowfox met Conrad, die we kennen uit Curacao (2012), heeft hier een nieuwe thuishaven gevonden, net als onze buurman hier aan de steiger met de Stella Maris.
Het overwegend Frans variété gezelschap “Festina Lente”, dat hier met 5 boten op bezoek is, besluit nog wat langer te blijven. We ontmoetten de Windsurf, ook een Contest 50 CS, met Peter en Marianne. Ze zeilen met de ARC-Europe van Tortola via Bermuda en de Azoren naar Lagos. De laatste 900 mijl hebben ze met de hand moeten sturen, omdat de stuurautomaat ermee ophield. Versleten koolborstels. Gelukkig kunnen wij ze helpen aan een reserve setje, zodat ze weer op tijd met de ARC rally kunnen vertrekken.
Er zijn nog veel meer schepen, ook Nederlanders, die hier een tussenstop maken op weg naar Europa. Wij lijken de enigen, die van Lanzarote zijn  gekomen voor een rondje Oost Atlantische eilanden”.

Intussen nadert Pinksteren, dat hier al meer dan 500 jaar uitbundig wordt gevierd. Dit jaar valt het samen met de nationale feestdagen van 1 juni en van 5 juni.

Zondag (1-ste Pinksterdag) volgen we tussen twee buien door de processie en schuiven we aan bij de gezongen hoogmis in de centrale kerk. ’s Middags droogt het op en wandelen we de “Monta de Guia” trail, van waar we op 200 meter hoogte genieten van het uitzicht op een nevelig Horta.

Maandag 2-de Pinksterdag is hier een traditionele soep, voor de hele bevolking, die geserveerd wordt aan lange tafels in een tent op de kade aast onze steiger. Ook de president van Portugal komt op bezoek.
’s Avonds klaart het helemaal op. De maan staat  boven Pico, die weer helemaal uit de wolken tevoorschijn is gekomen. Tenslotte worden we ook nog verrast op een concert “Comemorativo” gegeven door het regionale blazers orkest van de Azoren.