Van Lanzarote naar de Azoren, 950 mijl, 6 dagen

Horta, Faial, Azoren, zondag 21 mei 2017

We zijn er klaar voor als op zaterdag 13 mei de depressies rond de Azoren zijn weggetrokken. Er vormt zich een hoog boven het Iberisch schiereiland, de wind draait naar Noordoost, 15 knopen, en de Azoren lijken bezeild.
Op deze route komen ook nog wel eens stiltes voor. Omdat we er niet zo van houden om dobberend op wind te wachten, hebben we ook de reserve dieseltankjes aan dek weer gevuld.

Nadat we uitbundig zijn uitgezwaaid, begint het meteen stevig. We sturen west, door de acceleratie zone heen, met 20 knopen wind en een aanschietende zee. Na een uur of twee hebben we het heftigste gehad, neemt de wind wat af en wordt de zee minder onstuimig. We sturen dan wat noordelijker om hoogte te winnen, zodat we in de nacht wat ruimer kunnen varen. Tegen de tijd dat het donker wordt varen we 60 gr. aan de wind. Het avondeten hadden we tevoren bereid en met een vertrouwd gevoel gaan we de eerste nacht in.

Zondag wordt het steeds rustiger. De wind neemt af tot 12 knopen, noordoost, en het zeilen wordt idyllisch. Het eerste etmaal leggen we 156 mijl af.

Maandag 15 mei varen we recht een troch van hoge luchtdruk in, 1030 mbar, onze barometer kan nauwelijks hoger, en de wind houdt op. Het ziet ernaar uit dat we de volgende twee dagen op de motor varen. We gaan met 2500 rpm en 6,5 knopen over een mooie lange deining. Bij het avondeten genieten we van een prachtige zonsondergang.

Dinsdagavond begint het weer te waaien en binnen een uur tijd zeilen we met 17-20 knopen 60 gr. aan de wind de nacht in. Het wordt een hele donkere nacht, geen maan, geen sterren. Regelmatig kijken we op de radar. We wijken uit voor iets dat ons nadert op aanvaringskoers. Hoewel we op minder dan een kabellengte passeren zien we niets.

Het gaat best snel, met daggemiddelden van 175 mijl, tot donderdag 18 mei de wind in de loop van de dag weer afneemt. We naderen de Azoren. Het Azoren hoog is 1032 mbar. Aan de horizon zien we reeds Azoren luchten. Over de mooie deining motoren we het laatste stuk naar Horta, waar we rond het middaguur aankomen.

Het is er gezellig druk. Boten liggen drie dik naast elkaar aan de kade, ook bij de receptie en bij de brandstofpomp. In overleg met de havenmeester ankeren we eerst. We gaan met de dinghy naar de kant om in te klaren. Er blijkt voor ons een plaatsje vrij aan de  C-steiger. Als we ingeklaard hebben, is er inmiddels ook wat ruimte gekomen bij de brandstofsteiger. We vullen onze dieseltank weer bij en gaan naar onze ligplaats.

We beleven  leuke momenten van herkenning. Onze muurschildering uit 2014 ziet er nog prima uit, evenals die van de Seaquest, de Boomerang en van de Flying Swan. Uiteraard eten we ’s avonds bij Peter’s Café Sport.
Ook worden we verrast door een bont gezelschap van variété artiesten, dat met vier zeilboten rondreist onder de naam “Festina Lente”. Ze liggen naast ons aan de steiger en verrassen ons met  dans, zang, muziek en acrobatiek tegen de achtergrond van de vulkaan Pico, met 2351 meter het hoogste punt van Portugal.